27 Οκτωβρίου 2011

Τι ΘΑ ΕΛΕΓΑ σήμερα στους μαθητές μου...

                       
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ…
   Αγαπητά μου παιδιά,
   Μια τέτοια μέρα, τι άλλα θα μπορούσα να σας έλεγα προλογίζοντας τη Γιορτή του σχολείου;
   Θα έπιανα το νήμα από την αρχή και θα σας έλεγα για τον άνανδρο τορπιλισμό της «Έλλης» και τη δολοφονία των ανδρών της, που υπήρξε η προειδοποίηση της φασιστικής Ιταλίας προς την Ελλάδα για τις προθέσεις της… Αλλά φοβάμαι μην υπονομεύσω τις διαπραγματεύσεις που κάνει η χώρα μου αυτή τη στιγμή με τη Γαλλία και τη Γερμανία, για να αγοράσει φρεγάτες, και μας ανεβάσουν το κόστος.
   Θα σας περιέγραφα πώς ξύπνησαν οι παππούδες και οι γιαγιάδες σας εκείνο το πρωί της 28ης με σοκ και δέος για την επίθεση μιας αυτοκρατορίας στη μικροσκοπική Ελλάδα… Αλλά ξέρετε πώς ξυπνάτε πλέον εσείς εν μέσω των καθημερινών επιθέσεων στην Ελλάδα από τις σύγχρονες αυτοκρατορίες, τις περιβόητες «αγορές» –ξένες τράπεζες, «οίκους αξιολόγησης», «μίντια» και λοιπά «γεράκια».
   Θα σας αναπτέρωνα το ηθικό, βέβαια, με το φωτογραφικό και κινηματογραφικό υλικό που δείχνει τους  φαντάρους μας να φεύγουν «με το χαμόγελο στα χείλη» για το μέτωπο και τους αμάχους πίσω να διασκεδάζουν διακωμωδώντας τον Μουσολίνι με παρωδίες τραγουδιών, επιθεωρήσεις στα θέατρα και γελοιογραφίες… Αλλά ίσως με κοιτάξετε καχύποπτα μονολογώντας ότι «αυτά δε γίνονται» ή, ακόμη χειρότερα, δυσκολευτείτε να καταλάβετε καν τι σημαίνει γέλιο –εννοώ αυθόρμητο, περήφανο, λυτρωτικό– γιατί οι σημερινοί Έλληνες, που οι δημοσκοπήσεις μάς κατέγραφαν πριν λίγα χρόνια ως τον πιο αισιόδοξο λαό της Ευρώπης, καταντήσαμε ο πλέον απαισιόδοξος.
   Θα σας απαριθμούσα τις αλλεπάλληλες νίκες των στρατευμάτων μας πάνω στα χιονισμένα βουνά της Αλβανίας… Αλλά μπορεί να πληγώσω κάποιους, που φέτος θα χάσουν τις χιονισμένες πίστες του σκι.
   Θα σας μιλούσα για τα παιδιά της Κατοχής, που πέθαιναν στους δρόμους της Αθήνας από την πείνα… Αλλά δαγκώνω τα χείλη μου, γιατί ήδη έχουμε παιδιά στα σχολεία που λιποθυμούν από την πείνα, όπως μας μεταφέρουν ο δήμαρχος Μεσολογγίου και σύλλογοι εκπαιδευτικών από την Αθήνα, τον Βόλο και την Αχαΐα.
   Θα σας περιέγραφα τις μαζικές εκτελέσεις άμαχου πληθυσμού στο Δίστομο, στα Καλάβρυτα, στην Κάνδανο και σε δεκάδες άλλες πόλεις μας και χωριά και θα επιχειρούσα να υπολογίσω τα αστρονομικά χρέη της Γερμανίας απέναντί μας για αποζημιώσεις… Αλλά, αφού η πατρίδα μου τους παραχώρησε αεροδρόμια, τηλεπικοινωνίες ή τους αγοράζει πανάκριβο οπλισμό και πολλά άλλα, την εξευτελίζουν και της απαντούν ότι εκείνη τούς χρωστάει.
   Θα σας εξηγούσα –με νούμερα και άλλα επίσημα στοιχεία– από ποιες ακριβώς συνέπειες της ιταλικής και γερμανικής κατοχής αναγκάστηκαν μετά τον Πόλεμο οι θείοι μου να μεταναστεύσουν ακριβώς στη Γερμανία, που προκάλεσε θύματα και στην ίδια την οικογένειά τους, και θα σας αφηγούμουν πόσο σκληρά έζησαν και εργάστηκαν εκεί, αλλά και πόσο ρατσιστικά αντιμετωπίστηκαν… Αλλά σε λίγες μέρες φεύγουν και τα ανίψια μου μετανάστες για τη Γερμανία και την Αυστραλία και, μάλιστα, με δυσμενέστερες εργασιακές συνθήκες από τότε.
   Θα σας θύμιζα την ευγνωμοσύνη που εξέφραζε εκμέρους όλων των Συμμάχων μας για την υπεράνθρωπη Αντίσταση του ελληνικού λαού ο ηγέτης της Μεγάλης Βρετανίας Ουίνστον Τσώρτσιλ με την περίφημη δήλωση «μέχρι τώρα λέγαμε ότι οι Έλληνες πολεμούν σαν ήρωες, από τώρα θα λέμε ότι οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες!»… Αλλά θα με ρωτήσετε «πότε η Βρετανία μάς επέστρεψε τα κλεμμένα μάρμαρα του Παρθενώνα και δεν το μάθαμε;» και θα με αποστομώσετε.
   Θα σας προέτρεπα να διαβάσετε δυο-τρεις στίχους από το «Άξιον εστί» του Ελύτη: «Έφτασαν ντυμένοι "φίλοι" αμέτρητες φορές οι εχθροί μου, τα παμπάλαια δώρα προσφέροντας. Και τα δώρα τους άλλα δεν ήτανε παρά μόνο σίδερο και φωτιά. Στ' ανοιχτά που καρτέραγαν δάχτυλα μόνον όπλα και σίδερο και φωτιά»... Αλλά θα μου απαντούσατε ότι τώρα, όμως, φτάνουν οι «εταίροι» μας με «πακέτα στήριξης»: Για παράδειγμα, οι ίδιοι δανείζονται από τις τράπεζες με 2% και μας δανείζουν με 5%.
   Θα σας έβαζα και τραγούδια: ν’ ακούσετε, ας πούμε, τον θρήνο της Μαρινέλας για τον ηρωικό έφεδρο ανθυπολοχαγό που «κοιμάται μες στο χιόνι»… Αλλά θα με βγάλουν σε εργασιακή εφεδρεία.
   Θα σας έλεγα κι άλλα πολλά, αγαπητά μου παιδιά, σήμερα που ξημερωθήκαμε με το "κούρεμα" του 50% στο χρέος μας… Αλλά θα με καλέσουν σε απολογία…
*
ΤΕΛΙΚΑ, ΕΚΑΝΑ ΣΗΜΕΡΑ ΤΗ ΓΙΟΡΤΗ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΨΕΛΛΙΣΑ
ΜΟΝΟ 2-3 "ΑΝΩΔΥΝΑ" ΑΠΟ ΑΥΤΑ...
ΤΙ ΘΑ ΕΛΕΓΑ ΑΥΡΙΟ ΣΤΑ ΔΥΟ ΑΝΕΡΓΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ, ΑΝ ΒΡΙΣΚΟΜΟΥΝ ΚΙ ΕΓΩ ΑΝΕΡΓΟΣ;
_________________________
ΤΟ ΚΟΛΑΖ απεικονίζει τον αντισυνταγματάρχη Μαρδοχαίο Φριζή, που σημείωσε την πρώτη νίκη των ελληνικών δυνάμεων, αλλά σε λίγο έπεσε μαχόμενος στην Πρεμετή στις 5-12-40. Ο έφιππος ανδριάντας του βρίσκεται στη γενέτειρά του Χαλκίδα και τον αποδίδω σημειολογικά για τις συγκρίσεις που κάναμε εν μέσω της σφύζουσας καθημερινότητας της πόλης.
Περισσότερα εδώ: http://halkida.tv/article/1778

25 Οκτωβρίου 2011

Όταν οι Γερμανοί μάς λεηλατούσαν...

Όταν οι Γερμανοί λεηλατούσαν την ελληνική οικονομία

Η κατοχή της Ελλάδας από τις στρατιές του Χίτλερ, προκάλεσε ανυπολόγιστες ζημιές στην οικονομία και διέλυσε τον παραγωγικό ιστό της χώρας. Το NEWS 247 εξασφάλισε και προδημοσιεύει μέρος του αφιερώματος της εφημερίδας "Δημοκρατία" που θα δημοσιευθεί την Παρασκευή (Pics)
Πρόκειται για μια έρευνα, που παρουσιάστηκε το 1945,  στο Παρίσι και το Λονδίνο, καθώς και στη διάσκεψη του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ) στον Αγ. Φραγκίσκο και απαριθμεί αναλυτικά τις απώλειες  της Ελλάδας,  σε πληθυσμό, περιουσία και υποδομές.
Οι ανθρώπινες απώλειες, οι σφαγές, η οικονομική καταστροφή και η καταστροφή των υποδομών, θα παρουσιαστούν με φωτογραφίες, χάρτες και διαγράμματα, όπως καταγράφηκαν στο λεύκωμα "Αι Θυσίαι της Ελλάδος εις τον Β' Παγκόσμιον Πόλεμον"*, που δημοσιεύθηκε αμέσως μετά την απελευθέρωση.
Το NEWS 247 από σήμερα Τρίτη και μέχρι την Παρασκευή εξασφάλισε και θα προδημοσιεύσει αποσπάσματα του μεγάλου αφιερώματος της "Δημοκρατίας".
Η οικονομική αντίσταση και η απάντηση των Γερμανών
Η γερμανική κατοχή της Ελλάδας, επέφερε μια ολοκληρωτική καταστροφή στην οικονομία της χώρας και κυρίως στη γεωργική παραγωγή.
Η παρουσία των δυνάμεων του Χίτλερ στην Ελλάδα συνοδεύτηκε από ένα οικονομικό "ολοκαύτωμα". Η Ελλάδα υποχρεώθηκε να συντηρεί τα στρατεύματα που στάθμευαν στη χώρα, ενώ ανεφοδίαζε με τρόφιμα και το μέτωπο της Λιβύης. Παράλληλα οι Γερμανοί λεηλατούσαν την παραγωγή με αποτέλεσμα την εξόντωση χιλιάδων Ελλήνων από πείνα και ασθένειες.
Ωστόσο, με την έναρξη της κατοχής ο ελληνικός λαός σταμάτησε όσο ήταν δυνατόν την παραγωγή με στόχο να μη βοηθηθεί ο Άξονας. Έτσι, οι καλλιεργούμενες εκτάσεις και η απόδοσή τους κατά στρέμμα ελαττώθηκαν σημαντικά.

Όπως φαίνεται και στο παραπάνω διάγραμμα, την περίοδο της κατοχής (1941-1944), είχαμε μείωση της παραγωγής κατά 40% στα δημητριακά, κατά 36% στα όσπρια, κατά 89% στον καπνό και κατά 75% στο βαμβάκι.
Κυρίως μειώθηκε η παραγωγή προϊόντων που είχαν περισσότερο ανάγκη οι Γερμανοί, όπως το βαμβάκι και ο καπνός, ενώ το ίδιο συνέβη και με τις ελιές, το λάδι τα σταφύλια και τους ξηρούς καρπούς.
Μείωση παρατηρήθηκε και στην παραγωγή μεταλλευμάτων (αντιδράσεις εργατών, σαμποτάζ, επιθέσεις αντιστασιακών), με την Ελλάδα να διακόπτει ουσιαστικά τις εξαγωγές , με στόχο να μην μπορούν οι κατοχικές δυνάμεις να επωφεληθούν.
Όπως ήταν φυσικό οι Γερμανοί αντέδρασαν στο σαμποτάζ, διακόπτοντας τις εισαγωγές στην Ελλάδα με ό,τι αυτό σήμαινε για τον λαό της.

Οι Γερμανοί εκμηδένισαν τις εισαγωγές ζώων και μείωσαν δραστικά τον αριθμό των ζώων που χρησιμοποιούνταν σε εργασίες, με αποτέλεσμα τα χωράφια να μείνουν ακαλλιέργητα και οι μεταφορές σε δύσβατες περιοχές να σταματήσουν.



Με ανάλογο τρόπο μειώθηκε και ο κτηνοτροφικός πλούτος της χώρας, με αποτέλεσμα το κρέας, το τυρί και άλλα κτηνονοτροφικά προϊόντα να εξαφανισθούν από την ελληνική αγορά.
Με τη ραγδαία μείωση και των εισαγωγών και των εξαγωγών κλιμακώθηκε ο οικονομικός πόλεμος κατά της χώρας μας ως συνέπεια της εισβολής και κατοχής της Ελλάδας από τις δυνάμεις του Άξονα.

*Τα στοιχεία που περιέχει το λεύκωμα συγκεντρώθηκαν κατά τη διάρκεια της κατοχής από το Γραφείο Χωροταξικών και Πολεοδομικών Μελετών και Ερευνών του Υπουργείου Δημοσίων Έργων και από άλλες Δημόσιες Υπηρεσίες της εποχής. Το κείμενο του λευκώματος γράφτηκε από τον Αρχιτέκτονα κ. Κωνσταντίνο Α. Δοξιάδη.
Η εργασία άρχισε τον Μάιο του 1941 και δημοσιεύθηκε τον Νοέμβριο του 1944 όταν ελευθερώθηκε η Ελλάδα. Το 1945, παρουσιάσθηκε στο Παρίσι και το Λονδίνο, καθώς και στη διάσκεψη της Κοινωνίας των Εθνών στον Αγ. Φραγκίσκο.
ΠΗΓΗ: NEWS247. GR

23 Οκτωβρίου 2011

Τιμήσαμε τον "Άγιο" στον Διόνυσο!

Με αθρόα προσέλευση και με ζωηρό ενδιαφέρον από το ακροατήριο -και όχι "κοινό"- αποτίσαμε ένα ελάχιστο ποσοστό φόρου τιμής στον "Άγιο των Γραμμάτων" μας και στον Διόνυσο της Αττικής, όπως ήδη σε εκατοντάδες πόλεις και χωριά της χώρας μας.
"ΦΩΣ ΙΛΑΡΟΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗ"
*
Μαζί μου στην παρουσίαση η εκλεκτή μαθήτριά μου
και τώρα πρωτοετής στη Φιλολογία της Αθήνας
Σοφιάννα Σταθοπούλου, που διάβασε αποσπάσματα.
ΔΕΙΤΕ ΚΑΙ ΕΔΩ
Το φωτογραφικό ρεπορτάζ έγινε από τον καλό φίλο Γιάννη Παπαϊωάννου, τον οποίο ευχαριστώ. Επίσης ευχαριστίες στον φίλο Φραντζέσκο Σούρμπη για την τεχνική υποστήριξη.






19 Οκτωβρίου 2011

Το "φως" του Παπαδιαμάντη και στον Διόνυσο


"ΦΩΣ ΙΛΑΡΟΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗ"
Φίλες και φίλοι,

Θα ήταν χαρά και τιμή μου να βρεθούμε μαζί στην ομιλία μου για τον Παπαδιαμάντη,
την Κυριακή 23/10, στις 11 το πρωί.
Πολιτιστικό Κέντρο Διονύσου,
στο Δημαρχείο του Διονύσου
δίπλα από τον ιερό ναό του Αγίου Γεωργίου.
 
Μας διαβάζει αποσπάσματα η μαθήτριά μου
Σοφιάννα Σταθοπούλου
Σας ευχαριστώ

ΔΕΙΤΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΜΟΥ

15 Οκτωβρίου 2011

Το Ευρωπαϊκό Βραβείο Μυθιστορήματος στον Κώστα Χατζηαντωνίου!


Ο"ΑΜΦΙΑΡΑΟΣ" νιώθει υπερήφανος, γιατί είχε αναδείξει -από τον πρώτο καιρό της κυκλοφορίας του- την υψηλή ποιότητα του μυθιστορήματος "ΑΓΚΡΙΤΖΕΝΤΟ" (ο αρχαίος Ακράγας της Σικελίας) από τις εκδόσεις "Ιδεόγραμμα" και τώρα από τις εδόσεις Λιβάνη.
Συγγραφέας του ο αγαπητός φίλος ΚΩΣΤΑΣ ΧΑΤΖΗΑΝΤΩΝΙΟΥ, που μου είχε κάνει τον περασμένο Δεκέμβριο την παρουσίαση του βιβλίου μου "Προσοχή... έργα!" (από όπου η φωτογραφία).

Ο Χατζηαντωνίου, λοιπόν, τιμήθηκε στην Έκθεση Βιβλίου της Φρανκφούρτης με το Βραβείο Μυθιστορήματος 2011της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το εν λόγω βιβλίο!
Μαζί με όλους τους Έλληνες τον συγχαίρω εγκάρδια και τον ευχαριστώ για την ακένωτη φιλία μας!

*
Ο Κώστας Χατζηαντωνίου είναι πολιτικός επιστήμων και ιστορικός με πλούσιο ήδη στα 46 του συγγραφικό έργο και μέλος της συντακτικής επιτροπής του περιοδικού "Νέα Ευθύνη", στο οποίο έχω και εγώ την τιμή της τακτικής συνεργασίας, αλλά και συνεργάτης πολλών άλλων περιοδικών. Διατέλεσε, επίσης, μέχρι φέτος μέλος της Κριτικής Επιτροπής των Κρατικών Βραβείων Λογοτεχνίας.
Για το μυθιστόρημά του δηλώνει ο ίδιος:
«Ο αρχαίος Ακράγαντας είναι μια όψη του μυθιστορήματος. Πεδίο ζωής των ηρώων και εξέλιξης του βιβλίου είναι ο σύγχρονος Ακράγαντας, το Αγκριτζέντο. Η επιλογή αυτή δεν επισημαίνει μόνο το γεγονός του ανέκκλητα χαμένου δυτικού Ελληνισμού, αυτού της Σικελίας, ούτε εξαντλείται στο θαυμασμό μου σ' ένα μεγάλο τέκνο αυτής της πόλης, τον Εμπεδοκλή. Αναζήτησα πώς επιβιώνει σε σημερινούς χαρακτήρες μια παράδοση, έστω φαντασιακή, και πώς η ιστορία επαναλαμβάνεται ως τραγωδία επ' άπειρον».
*

14 Οκτωβρίου 2011

52 Άγραφα Παραμύθια από την Παυλίνα Παμπούδη



Χθες βράδυ παραβρέθηκα στα εγκαίνια έκθεσης ζωγραφικής της φίλης, διακεκριμένης και πολυγραφότατης ποιήτριας, στιχουργού, πεζογράφου κυρίως παιδικής λογοτεχνίας Παυλίνας Παμπούδη. Εκεί αποκαλύφθηκε και πόσο ταλαντούχος ζωγράφος είναι!
«52 παραμύθια άγραφα εικονογραφημένα» ο τίτλος της έκθεσης, που διεξάγεται στον πολυχώρο «Αγγέλων Βήμα» (Σατωβριάνδου 36, Ομόνοια) από 12/10 έως 6/11.
*
Για την Παυλίνα και το έργο της μπείτε εδώ:http://www.ekebi.gr/frontoffice/portal.asp?cpage=NODE&cnode=462&t=377

Εκείνο το βράδυ έμεινε ξάγρυπνη με τις τέσσερις Μοίρες να της παραστέκουν ορθές, εγκιβωτισμένες σε σκοτεινές κρύπτες στον τοίχο… (η λεζάντα που συνοδεύει αυτόν τον πίνακα)
*
ΚΙ ΑΛΛΟ ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΑΖ:

 Και ένα από τα τραγούδια της Παμπούδη, που άφησαν εποχή: ΑΡΛΕΤΑ, Είχα ένα αγόρι

9 Οκτωβρίου 2011

Μητροπολίτης Μεσογαίας:"Ένωσα τη φωνή μου με τον λαό"

ΤΥΠΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ, 9 Οκτωβρίου 2011
Συνέντευξη στην Άννα Παναγιωταρέα

Τις δύσκολες ώρες που περνάμε, πολλές φορές αναφύεται το εύλογο ερώτημα: «Η Εκκλησία τι κάνει για τους ασθενέστερους, για όσους έχουν ανάγκη». Ο λόγος που άρθρωσε στην εγκύκλιο προς το ποίμνιό του ο μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικόλαος, πνευματικά αυχμηρός, αληθινός και απροσδόκητος, προκάλεσε τους ελάχιστους, που θέλουν την Εκκλησία μακρινή και αμέτοχη στην καθημερινότητά μας και ανάπαυσε τους περισσότερους: «Όσοι δεν μπορούν να μη πληρώσουν. Να μη φτάσουν στην απόγνωση , είπε για το τέλος της ακίνητης περιουσίας. Λόγος ασυνήθιστος για εκκλησιαστικό. Στη συνέντευξή του ζητάει, ως καλός ποιμένας, να αγωνιστούμε όλοι μαζί και να μοιραστούμε όλοι μαζί ό,τι έχουμε».

 *
[..] Έχω διαβάσει πολλά σχόλια διθυραμβικά για σας. Αλλά διάβασα και άλλα που σας καταγγέλλουν για πολιτικό λόγο.
Υπάρχει και πολιτικός λόγος που αφυπνίζει και είναι πνευματικός. Αν προσέξατε στο κείμενό μου, τα βασικά σημεία της εγκυκλίου είναι τα εξής: Πρώτον, η περιγραφή της κατάστασης. Το δεύτερο, η προτροπή του κόσμου να αρχίσει την αλλαγή από μέσα του, την προσωπική του αλλαγή. Το τρίτο, να ξανασυνδεθεί ο λαός με την Εκκλησία για να θηλάσει από αυτήν. Το τέταρτο, να υψώσει τη φωνή του και, το τελευταίο, όλοι μαζί να εκφράσουμε αυτό που νιώθουμε. Υπογραμμίζω το μαζί. Είναι διαιρετικός αυτός ο λόγος;
Πώς εννοείτε το να υψώσουμε τη φωνή μας. Να βγούμε στους δρόμους, να καταλάβουμε δημόσια κτίρια;
Προς το παρόν να πούμε δεν μπορούμε. Πρέπει να καταλάβουν τα όριά μας. Είναι λίγο, νομίζετε;
Πώς μεταφράζεται αυτό;
Δεν έχω, δεν πληρώνω. Πέστε μου εσείς, αν δεν έχω πώς να πληρώσω; Η εγκύκλιος λέει βγάλτε το φόβο από την ψυχή σας.
Λέτε να υψώσουμε τη φωνή μας; Τι εννοείτε; Πώς να συνδεθεί ο κόσμος με μια αδιάφορη Εκκλησία;
Πρώτα θα απαντήσω στο δεύτερο: Μια Εκκλησία που δίνει ετησίως 96 εκατομμύρια ευρώ στο φτωχό λαό ή προσφέρει φαγητό σε 50.000 κόσμου ημερησίως είναι αδιάφορη; Μια Εκκλησία που λέει ότι αδειάζω τα ταμεία μου για να μοιραστώ το βάρος είναι αδιάφορη;
                                            ΔΙΑΒΑΣΤΕ  ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ