Και τώρα, φαντασθείτε αυτό το ηρωικό κορίτσι, που ήρθε με την οικογένειά του από την Ισπανία, για να θαυμάσει το θέατρο, και ζήτησε απ' τον αδερφό της να την ανεβάσει ψηλά, για να βιώσει και την περίφημη ακουστική, φαντασθείτε λοιπόν να το πληροφορήσει κάποιος ότι οι σημερινοί Έλληνες ανήκουν σε άλλο Έθνος από τους δημιουργούς του Θεάτρου! Το λένε οι καθηγητάδες τους, που προήδρευαν στο... Εθνικό Συμβούλιο Παιδείας, και οι τηλεοράσεις τους... Και το ψιθυρίζουν ήδη τα σχολικά βιβλία τους...
*
Φαντασθείτε, μάλιστα, να πέρασαν αυτοί οι Φιλέλληνες και από το χωριό της Παλαιάς Επιδαύρου -εκεί πιο πέρα- και να έμαθαν ότι στην πλατεία της η Α΄ Εθνοσυνέλευση ψήφισε το 1822 αυτό:
«Το ελληνικόν έθνος, το υπό την φρικώδη Οθωμανικήν δυναστείαν, μη δυνάμενον να φέρη τον βαρύτατον και απαραδειγμάτιστον ζυγόν της τυραννίας, και αποσείσαν αυτόν με μεγάλας θυσίας, κηρύττει σήμερον διά των νομίμων Παραστατών του, εις εθνικήν συνηγμένων Συνέλευσιν, ενώπιον Θεού και ανθρώπων, την πολιτικήν αυτού ύπαρξιν και ανεξαρτησίαν. Εν Επιδαύρω, την α΄ Ιανουαρίου, αωκβ΄, και Α΄ της Ανεξαρτησίας»
Πάντως η επιστολή μου στην "Καθημερινή" μπορεί να μη δημοσιεύτηκε ακόμη, αλλά έχει αναρτηθεί μέσω του ΑΜΦΙΑΡΑΟΥ σε δεκάδες ιστοσελίδων και ιστολογίων καθώς και σε εφημερίδες, π.χ. στην "Αργολική Ενημέρωση", όπως με πληροφόρησε φίλος από το Ναύπλιο. Είναι συγκινητική η απήχηση και ευχαριστώ όλους που αφήνουν σε διάφορους ιστοτόπους σχόλια ή μου τηλεφωνούν για συγχαρητήρια (βλ. Σχόλια).
Αρκεί να ιδρώσει κανένα αυτί και προς το παρόν
δεν το βλέπω...
Αρκεί να ιδρώσει κανένα αυτί και προς το παρόν
δεν το βλέπω...