Οι φετινές ευχές μου για τα Χριστούγεννα ίσως ξενίσουν... Γιατί σαν παιδιά της δεκαετίας του '60 (Άντε και του '70); Γιατί εκείνα τα παιδιά -κατά την ταπεινή μου γνώμη- δε ζήσαμε στη στέρηση και στον καταναγκασμό (αγοριών και κοριτσιών, με διαφορετικούς τρόπους) των προηγούμενων γενεών. Αλλά, από την άλλη, δε γιορτάζαμε μες στο "γκλάμουρ", στην ευτυχία της βιτρίνας και στην ακοινωνησία των τωρινών... Και, φυσικά, γορτάζαμε Χριστού τη Θεία Γέννηση σε ναούς και σε νοικοκυριά της πατρίδας, όχι σε σαλέ του... Ροβανιέμι ή εμπορικά κέντρα της Κηφισίας! Μήπως κι ο Βάρναλης κάτι τέτοια δεν εννοούσε; Θεριά οι ανθρώποι, δεν μπορούν το φως να το σηκώσουν.
Δεν είναι αλήθεια πιο χρυσή σαν την αλήθεια της σιωπής.
Χίλιες φορές να γεννηθείς, τόσες θα σε σταυρώσουν.
Δεν είναι αλήθεια πιο χρυσή σαν την αλήθεια της σιωπής.
Χίλιες φορές να γεννηθείς, τόσες θα σε σταυρώσουν.
Και τώρα, συνδεθείτε με το Σπήλαιο της Βηθλεέμ !
και έπειτα ακούστε κάλαντα από τα Κωτύωρα του Πόντου.
11 σχόλια:
Θα τρέχουν λοιπόν και στις γιορτές φίλε και μετα θα παραπονιούνται πως τρέχουν συνέχεια...
Αλλά είναι δύσκολο να ανακαλύψει κανείς που βρίσκεται η γαλήνη, ο πραγματικός πλούτος και η πραγματική χαρά. Διαφωνείς καλέ μου φίλε;
Πώς να διαφωνήσω, καλέ μου φίλε:
Τα Χριστούγεννα ασχέτως εποχής και ετών είναι εσωτερική βίωση για τον καθένα...δεν είναι η λάμψη από τα χιλιάδες φώτα και η χρυσόσκονη πάνω στα δέντρα και στα φορέματα των κυριών στα ρεβεγιόν ... πόσο, άραγε, ικανοί είμαστε, ο καθένας από το πόστο του, όπως του αναλογεί, να χαρίζουμε την ελπίδα και να απλώνουμε χέρι αγάπης καθημερινά όπου μπορούμε να βοηθήσουμε...αυτό θα σημαίνει και την αναγέννηση της αγάπης και της προσφοράς που γιορτάζουμε κάθε χρόνο αυτές τις μέρες!
Εύχομαι καλά Χριστούγεννα με αγάπη στις καρδιές όλων!
Όπως τα λες είναι, Νατάσα, αλλά οι προβολείς της δημοσιότητας θαμπώνουν πια εκείνο το άστρο που ξέραμε, οι βοσκοί βρήκαν πιο... προσοδοφόρο να κάνουν τους πορνοβοσκούς και οι μάγοι της Αγοράς προσφέρουν γενναιόδωρα "χρυσές ευκαιρίες" και "μοναδικά πακέτα"! Πού χώρος για το Θείον Βρέφος; Πού καρδιές για φάτνες;
Εχτύπησες διάνα Γιάννη! Με το σχόλιό σου συνδύασες-πολύ εύστοχα, όπως πάντα-διάφορες αλήθειες, τότε και τώρα...
Αλλά και ο Δημήτρης και η Νατάσα πολύ ωραία περιγράφουν αυτές τις διαφορές.
Και μη ξεχνάμε:πλησιάζει η μέρα για τα κάλαντα!
Μεγακλής
Καλωσορίζω και το Μεγακλή στην παρέα! Είναι η πρώτη του εμφάνιση στους "ιστολογούντες". Κι αφού, φίλε, μεγαλώνει η συντροφιά, ευκαιρία να τα ψάλουμε όλοι μαζί αύριο!
Αύριο πρωί λέω να τα ψάλουμε πρώτα στο σπίτι μας, στους δικούς μας. Και μετά ας πάμε νοερά σ΄ ένα γηροκομείο και σε ένα ορφανοτροφείο. Να δώσουμε λίγο χαμόγελο. Να σφίξουμε ένα χέρι και να πούμε από καρδιάς Χρόνια Πολλά , Καλά Χριστούγεννα. ΄Εχει ο Θεός. Κι έχει για όλους. Είμαι σίγουρος. Ακόμη και για εκείνους που φαίνεται πως δεν έχει, ακόμη και για εκείνους έχει!!!
Kαλημέρα Γιάννη. Χρόνια Πολλά. Καλά Χριστούγεννα για σένα και την οικογένειά σου. Χρόνια πολλά για τους επισκέπτες του ιστολογίου σου. Τα λεώ ήδη...μέσω του δικού μου ιστολογίου. Και του Χρόνου.
Αυτή 'ναι η ημέρα που αλλάζει η χρονιά
κι' έρχεται το νέο έτος με τα δώρα τα πολλά(2 φορές).
Εις αυτήν την άγια μέρα,ήλθα να σας ευχηθώ
καιχρονούς πολλούς να ζήστε, το Θεό παρακαλώ(2 φορές).
-----------------------------------
Αν δεν μου δώσεις μια δραχμή, δεν το κουνάω πιθαμή!
(Καλαματιανά κάλαντα).
Καλή χρονιά!
Και του χρόνου, Μεγακλή μου, να είσαι καλά και να μου τα ξαναπείς! ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ και ΠΛΟΥΣΙΟ ΕΡΓΟ και σε σένα!
(Μα κι αν μου ζήτησες δραχμή,/ σε τρων και σένα οι καημοί./ Αν συμβιβάζεσαι με ευρώ,/ να ψάξω, μήπως και σου βρω...)
Μα κι' αν μου δώσεις το ευρώ,/δεν συμβιβάζομαιο μ' αυτό./Με τρων κι' εμένα οι καϋμοί,/της σκέψης οι συσχετισμοί!
Δημοσίευση σχολίου