25 Ιανουαρίου 2014

Καί μελωδοῦντες «μέ… ὁλοζώντανο λόγο»!

Την εύγλωττη και άκρως διδακτική εμπειρία της από την εξοικείωση των μαθητών της με αρχαία ποίηση, που η ίδια μελοποίησε, καταθέτει η φίλη και συνάδελφος του Μουσικού Σχολείου Σπάρτης Αναστασία Κόκκινου στην ψηφιακή έκδοση
του περιοδικού "ΦΡΕΑΡ".
 
 

[... ] Τό κείμενο αὐτό γράφτηκε μέ ἀφορμή τό ἄρθρο τοῦ Γιάννη Β. Κωβαίου «Νεκρολογοῦντες μέ… ὁλοζώντανο λόγο» (Φρέαρ, τχ. 4, και απόσπασμα σε προηγούμενη ανάρτηση του ΑΜΦΙΑΡΑΟΥ). «Ἡ διακύβευση, λοιπόν, εἶναι νά καταστήσουμε ἑλκυστικότερη τή διδασκαλία, μέ πιό εὔληπτα κείμενα καί μέ παιγνιώδη διδακτική ἀπό τήν Ε΄ Δημοτικοῦ καί ὄχι νά ἀποκαθηλώσουμε τήν προσέγγιση τῶν παλαιότερων μορφῶν τῆς γλώσσας μας [...]», ἐπισημαίνεται ἐκεῖ, ἀνάμεσα καί σέ ἄλλα σημαντικά.
Ὄντως, ἡ γλώσσα μας εἶναι ζωντανή καί ἑνιαία στήν πολυτυπία της ἀνά τούς αἰῶνες, μαζί μέ τή μουσική μας, τήν «καθ’ ἡμᾶς μουσική». Ἐμεῖς νά κρατηθοῦμε ζωντανοί, κι ἀπό τό παρόν νά ὁδηγηθοῦμε στό παρελθόν, στίς ρίζες, στίς πρῶτες πηγές. Τά μουσικά σχολεῖα, πού τόσο δοκιμάζονται ἀπό τήν κρίση τῶν ἡμερῶν μας, πολλά προσέφεραν καί πολλά ἔχουν νά προσφέρουν, στό πλαίσιο τῆς διαχρονίας αὐτῆς.
 
ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΔΩ

20 Ιανουαρίου 2014

Ζούμε ξανά και ξανά τον Διάλογο Αθηναίων και Μηλίων...

 
Η ΓΛΩΣΣΑ ΤΗΣ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑΣ ΑΛΛΑΞΕ ΑΠΟΔΕΚΤΕΣ

Του Γιάννη Β. Κωβαίου
    Από τις διακρατικές σχέσεις του αρχαίου ήδη κόσμου οι λεκτικοί ακροβατισμοί, τα σοφίσματα και τα τεχνάσματα εν γένει των ρητόρων και των πρέσβεων αποτελούσαν βασικά εργαλεία της διπλωματίας. Κορυφαίο δείγμα στην παγκόσμια βιβλιογραφία ο διάλογος Αθηναίων και Μηλίων, με τη γνωστή φρικώδη κατάληξη, τη σφαγή του γηγενούς πληθυσμού από τους ισχυρούς, και άρα αδίστακτους, «συμμάχους» τους.
    Το ίδιο, φυσικά, ισχύει σε μέγιστο βαθμό και έως τις μέρες μας. Ωστόσο, η γλώσσα της διπλωματίας έχει πλέον διευρύνει θεαματικά το ακροατήριό της, αφού αποδέκτες δεν είναι μόνο οι διπλωμάτες ή οι πολιτικοί της αντίπερα όχθης ή των κατά περίπτωση εταίρων. Είναι –μέσω «πρόθυμων» δημοσιογράφων και λοιπών αναμεταδοτών– το σύνολο εν δυνάμει της κοινής γνώμης ενός, περισσότερων ή και όλων των λαών. Ο κώδικας των ποικίλων εξουσιών σήμερα, αν δεν αντιγράφει, πάντως δεν έχει να ζηλέψει και πολλά από τη «Νεόγλωσσα» του Μεγάλου Αδελφού.
    Το έχουν ζήσει μέχρι τώρα πολλοί λαοί και, φυσικά, το βιώνουμε τα τελευταία χρόνια κι εμείς –τόσο απευθείας από τις ηγεσίες του τόπου μας όσο, και κυρίως, από τις αλλεπάλληλες και ιταμές προσταγές της τρόικας των δανειστών μας· οι «θυσίες του λαού μας, που επιτέλους πιάνουν τόπο», το «πρωτογενές πλεόνασμα», η «κινητικότητα και διαθεσιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων» και άλλα συναφή σλόγκαν των πρώτων, ο «εξορθολογισμός των δαπανών» (δβ. η αποψίλωση της Δημόσιας Υγείας και Παιδείας από προσωπικό ή η στέρηση ανταποδοτικών χορηγήσεων στους συνταξιούχους), η «αναδιάρθρωση της πολεμικής βιομηχανίας» (δβ. η απογύμνωση της Άμυνας της χώρας και η καταφυγή της σε… φιλόστοργους ξένους παραγωγούς πολεμικού υλικού) κ.τ.τ. των δεύτερων. Πέρα, μάλιστα, από τις νόμιμες ή νομιμοφανείς εξουσίες, δρουν πια ανεξέλεγκτες τρομοκρατώντας λαούς και κυβερνήσεις και οι παράνομες, όπως οι λεγόμενοι «οίκοι αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας» των χωρών. Η γλώσσα γίνεται ανερυθρίαστα προκρούστεια κλίνη για οποιαδήποτε αθέμιτη σκοπιμότητα […]
ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ από περιοδικό ΦΡΕΑΡ, τχ. 5, Ιαν.-Φεβρ. 2014


12 Ιανουαρίου 2014

Τα... εκατοστήσαμε στον ΑΜΦΙΑΡΑΟ!

Αργά αλλά σταθερά, ο ΑΜΦΙΑΡΑΟΣ συμπλήρωσε 100 φίλες και φίλους που τον παρακολουθούν ως μέλη!
 
Η Ειρήνη Ορφανού γράφτηκε σήμερα ως 100ό μέλος και την καλωσορίζω με χαρά!
 
Αφιερώνω, επ' ευκαιρία, αυτή τη χαρούμενη και αυθόρμητη σκηνή
με τη μικρή φίλη μου Κατερίνα
και αυτά τα ακούσματα σε όλες και όλους τους πιστούς
αλλά και ευκαιριακούς επισκέπτες του ιστολόγιου.
 
Από το νέο 4πλό cd της Παιδικής Χορωδίας Σπύρου Λάμπρου "ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΝΟΥΜΕ ΜΑΖΙ"

2 Ιανουαρίου 2014

Καλοτάξιδη η νέα χρονιά!

Φίλες και φίλοι μου,
οι δικές μου ευχές επιτρέψτε μου
να είναι κάπως... πραγματιστικές:
 
Του χρόνου τέτοια μέρα -ίσως για πρώτη φορά-
να ΜΗΝ πούμε: "Να πάει αυτή η χρονιά
και να μην ξαναγυρίσει!".
Κατ' εμέ, θα είναι επίτευγμα...
 
 
Έργο Εύης Καραχλή, Νικόλ Παπάκου (Enartist)