25 Ιανουαρίου 2014

Καί μελωδοῦντες «μέ… ὁλοζώντανο λόγο»!

Την εύγλωττη και άκρως διδακτική εμπειρία της από την εξοικείωση των μαθητών της με αρχαία ποίηση, που η ίδια μελοποίησε, καταθέτει η φίλη και συνάδελφος του Μουσικού Σχολείου Σπάρτης Αναστασία Κόκκινου στην ψηφιακή έκδοση
του περιοδικού "ΦΡΕΑΡ".
 
 

[... ] Τό κείμενο αὐτό γράφτηκε μέ ἀφορμή τό ἄρθρο τοῦ Γιάννη Β. Κωβαίου «Νεκρολογοῦντες μέ… ὁλοζώντανο λόγο» (Φρέαρ, τχ. 4, και απόσπασμα σε προηγούμενη ανάρτηση του ΑΜΦΙΑΡΑΟΥ). «Ἡ διακύβευση, λοιπόν, εἶναι νά καταστήσουμε ἑλκυστικότερη τή διδασκαλία, μέ πιό εὔληπτα κείμενα καί μέ παιγνιώδη διδακτική ἀπό τήν Ε΄ Δημοτικοῦ καί ὄχι νά ἀποκαθηλώσουμε τήν προσέγγιση τῶν παλαιότερων μορφῶν τῆς γλώσσας μας [...]», ἐπισημαίνεται ἐκεῖ, ἀνάμεσα καί σέ ἄλλα σημαντικά.
Ὄντως, ἡ γλώσσα μας εἶναι ζωντανή καί ἑνιαία στήν πολυτυπία της ἀνά τούς αἰῶνες, μαζί μέ τή μουσική μας, τήν «καθ’ ἡμᾶς μουσική». Ἐμεῖς νά κρατηθοῦμε ζωντανοί, κι ἀπό τό παρόν νά ὁδηγηθοῦμε στό παρελθόν, στίς ρίζες, στίς πρῶτες πηγές. Τά μουσικά σχολεῖα, πού τόσο δοκιμάζονται ἀπό τήν κρίση τῶν ἡμερῶν μας, πολλά προσέφεραν καί πολλά ἔχουν νά προσφέρουν, στό πλαίσιο τῆς διαχρονίας αὐτῆς.
 
ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΔΩ

Δεν υπάρχουν σχόλια: