23 Ιουλίου 2011

37 χρόνια Δημοκρατίας: ΕΝΑ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ αγνού πατριωτισμού!

Στις 24 Ιουλίου συμπληρώνονται 37 χρόνια από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας σ' αυτόν τον πονεμένο αλλά και χιλιοπροδομένο τόπο. Η Κύπρος ήταν το εξιλαστήριο θύμα για τη Μεταπολίτευση της "μητέρας πατρίδας" (της Μήδειας;). Όμως, η φετινή επέτειος βρίσκει την Ελλάδα βαθιά χρεωμένη, βαθιά εξαρτημένη, βαθιά πικραμένη... Αλλά και την Κύπρο σε μια ακόμη κρίσιμη "καμπή" της ιστορίας της, αφενός στα πρόθυρα οικονομικής και αυτή κατάρρευσης, αφετέρου όμως καθημαγμένη από το πρόσφατο τρομακτικό δυστύχημα στη ναυτική βάση με τους 13 νεκρούς και με το εθνικό θέμα στην "κόψη του ξυραφιού" και στη "χατζάρα" του Ερντογάν...
*
Μέσα σε αυτή τη συγκυρία, ήρθε σήμερα στα χέρια μου αυτό το τηλεγράφημα -με ημερομηνία 16/8/74 και προέλευση το ελληνικό εμπορικό πλοίο "Ήβη", που έπλεε στον Ινδικό Ωκεανό! Μου το παρουσίασε από το αρχείο του ο τότε καπετάνιος του πλοίου, αγαπητός φίλος Γιώργος Γκαβόπουλος, ο οποίος το είχε συντάξει εξ ονόματος όλου του πληρώματος και το απέστειλε στον πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Καραμανλή.
 Η στιγμή ήταν ιστορική για τον Ελληνισμό, καθώς μόλις ένα 24ωρο πριν είχε γίνει στην Κύπρο η εισβολή του "Αττίλα 2". Ο πατριώτης, λοιπόν, αυτός καπετάνιος -ο Έλληνας της διπλανής πόρτας- κάλεσε όλο το πλήρωμα και αποφάσισαν ομόθυμα να προσφέρουν ό,τι υπηρεσία χρειαστεί η πατρίδα, όπως να μεταφέρουν εφόδια στην Κύπρο.
Αντιγράφω: ΕΞΟΧΩΤΑΤΟΝ ΠΡΟΘΥΠΟΥΡΓΟΝ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΥΡΙΟΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΝ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΝ ΑΘΗΝΑΙ- ΠΙΣΤΙΣ ΜΑΣ ΕΙΣ ΕΣΑΣ ΚΑΙ ΑΞΙΟΥΣ ΣΥΝΕΡΓΑΤΑΣ ΣΑΣ ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΕΚΛΟΝΙΣΘΗ ΧΘΕΣΙΝΟΝ ΣΑΣ ΟΜΩΣ ΔΙΑΓΓΕΛΜΑ ΕΔΡΑΙΩΣΕΝ ΕΤΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΝ ΤΑΥΤΗΝ ΚΑΙ ΑΝΕΠΤΕΡΩΣΕΝ ΤΟ ΗΔΗ ΥΨΗΛΟΝ ΕΘΝΙΚΟΝ ΜΑΣ ΦΡΟΝΗΜΑ ΚΑΙ ΤΑΣ ΕΛΠΙΔΑΣ ΜΑΣ ΔΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΦΙΛΤΑΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ ΣΤΟΠ ΣΥΜΜΕΡΙΖΟΜΕΝΟΙ ΤΑΣ ΤΕΡΑΣΤΙΑΣ ΔΥΣΚΟΛΙΑΣ ΑΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΤΕ ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕΝ ΘΕΟΝ ΣΑΣ ΔΙΑΦΥΛΑΤΤΕΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΠΑΝΤΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΔΙΑ ΤΗΝ ΑΙΣΙΑΝ ΕΚΠΛΗΡΩΣΙΝ ΕΘΝΙΚΩΝ ΣΚΟΠΩΝ ΣΑΣ ΣΤΟΠ ΘΕΤΟΜΕΝ ΔΙΑΘΕΣΙΝ ΣΑΣ ΕΑΥΤΟΝ ΜΑΣ ΣΤΟΠ
ΙΝΔΙΚΟΣ ΩΚΕΑΝΟΣ 16/8/74
ΠΛΟΙΑΡΧΟΣ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΙ ΠΛΗΡΩΜΑ Δ/Π ΗΒΗ
*
Νομίζω ότι η αυθόρμητη αυτή χειρονομία απλών Ελλήνων, από τη μέση του "πουθενά" όπου βρίσκονταν, στέλνει σήμερα ηχηρό μήνυμα με πολλούς αποδέκτες, φυσικά και στο ίδιο το "πλήρωμα" (εμάς τους πολίτες και ψηφοφόρους), πάνω από όλους όμως σε σύσσωμο το πολιτικό προσωπικό της χώρας, που αξίζει να αναλογιστεί για μια στιγμή τι λαό είχαν το προνόμιο να κυβερνήσουν ή να κατευθύνουν ως αντιπολίτευση και πού οδήγησαν τελικά το "σκάφος" της "φιλτάτης πατρίδος"... 
Εγώ, αν έχει κάποια σημασία, βούρκωσα και ασπάστηκα τον Έλληνα αυτόν παίρνοντας στα χέρια μου το πολύτιμο αυτό ντοκουμέντο... Από αυτούς έχει ποτέ κανείς τους βουρκώσει συνειδητοποιώντας το κατάντημα της Ελλάδας;         

14 Ιουλίου 2011

Αυτή η "ανεμόεσσα" η Λήμνος!


Ο ήλιος βασιλεύει στον Άθω!
Ευλογείται κάθε μέρα 
και ξαναπροβάλλει από την καθ' ημάς Ανατολή!
Ένα τριήμερο στο νησί του Ηφαίστου ήταν αρκετό, για να φορτώσουμε εικόνες, γεύσεις, αγίασμα, καταγάλανα νερά... Ιστορία και μυθολογία (με ερωτηματικά και -σε μια περίπτωση- με θαυμαστικά απογοήτευσης.)
*
Η Μύρινα είναι αγκαλιά ανεπανάληπτη! Ελλάδα ταυτόχρονα προϊστορική, αρχαϊκή, βενετσιάνικη, επαναστατημένη σε... "συσκευασία δώρου"! Ελλάδα του Κουντουριώτη και των απλών σημερινών νησιωτών στη βάρκα, στο παζάρι και στον καφενέ... 


 
 
 

 



Το Κάστρο είναι η Μύρινα ντυμένη τα "γιορτινά" της!  Από το Κάστρο απολαμβάνεις το λιμάνι αλλά από την άλλη τον Ρωμέικο Γιαλό. Εκεί πάνω και οι μασκώτ της πόλης, τα ελαφάκια, που ξεθαρρεύουν μετά το σούρουπο και βγαίνουν για κολατσιό...
Χωριά πανέμορφα σε όλο το νησί, εκκλησιές λαμπρές και περικαλλείς σε κάθε χωριό, ταπεινά και με ύφος ξωκλήσια παντού! Παντού όμως!
Και στο πιο νότιο άκρο του νησιού, ο προστάτης Άγιος Σώζων με το αγίασμα να αναβλύζει από τη θάλασσα...
*
Αρχαιότητες! Στην Ηφαιστία, στο Καβείριο, στην Πολιόχνη και σ' ένα σωρό άλλα σημεία. Οι δε σειρήνες εμβληματικές φιγούρες σε όλες τις ανασκαφές.
Στην Πολιόχνη -απέναντι ακριβώς από την Τροία- το αρχαιότερο βουλευτήριο στον κόσμο! Η πιο βαθιά στεριωμένη μορφή Δημοκρατίας, αφού σ' αυτή τη μακρόστενη αίθουσα με τις βαθμίδες για καθίσματα οι κάτοικοι συν-ζητούσαν τα της πόλεως!
*
Αλλά και η απογοήτευση! Το Καβείριο κλειδαμπαρωμένο! "Λόγω έλλειψης φυλακτικού προσωπικού"... Η πατρίδα εγκατέλειψε και σήμερα (εκεί στο ίδιο ιερό) τον Φιλοκτήτη στο έλεος της μοίρας του! Ζήσε το μύθο σου στην Ελλάδα! Τον μύθο σου, είπαμε... Μην έχεις βλέψεις και στων αρχαίων τους μύθους, ιμπεριαλιστή! 
  

4 Ιουλίου 2011

Αυτό το... ολόδροσο φως μας!

  
   Τι θα αποκαλούσαμε ελληνικό φως;
   Το ελληνικό φως βοηθά στην αποσαφήνιση της έκτασης και του ορίου ανάμεσα στις μορφές. Θα έλεγα ότι το φως του τόπου μας κόβει με ψαλίδι το δέντρο, εκτείνει σε μια απόλυτα φορτισμένη γραμμή την οπτική του ενέργεια και αποκαθηλώνει τις πιο ευγενικές σκέψεις.
   Είναι η χαρτοκοπτική που δεν επιτρέπει τον άγονο αισθησιασμό, αλλά κινητοποιεί τον στοχασμό για την καταγωγή των πραγμάτων. Χωρίς να τα απονευρώνει και να τα καίει, τα αντικείμενα ανταποδίδουν ισοδύναμα το φως αλλά και την έννοιά τους.
   Αλέκος Κυραρίνης, ζωγράφος, Οι ερωτήσεις της Νεφέλης, εκδ. Ο Μικρός Αστρολάβος,    Αθήνα 2011. (Μόλις κυκλοφόρησε το εξαιρετικό αυτό "εγκόλπιο" των εικαστικών τεχνών)