12 Φεβρουαρίου 2014

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ!!! Δύο Έλληνες -νικητές Διαγωνισμού- στην κορυφή του World Trade Center!

 
 
Η ΔΗΜΗΤΡΑ ΚΟΥΚΗ
και ο ΒΛΑΣΗΣ ΡΑΦΑΗΛΙΔΗΣ
είναι το ζευγάρι Ελλήνων, που ως 1οι νικητές στον Διεθνή Διαγωνισμό Φωτογραφίας του World Trade Center, του πρώτου από τους νέους Δίδυμους Πύργους της Νέας Υόρκης, ανέβηκαν χθες (22.00 ώρα Ελλάδος και με -6°C) στην κορυφή του -στον 102ο όροφο, δηλαδή στο υψηλότερο σημείο του Δυτικού Ημισφαιρίου! Το Κέντρο θα δοθεί στο κοινό σε περίπου 4 μήνες.
*

Η Δήμητρα έκανε την καταπληκτική λήψη, από ιδεώδη γωνία και σε τέλειο κάδρο! Και ο Βλάσης -που κατά απίστευτη σύμπτωση είχε χθες την ονομαστική του εορτή!- ανέλαβε την καλλιτεχνική επεξεργασία της φωτογραφίας! Η συμμετοχή δηλώθηκε με το όνομα του δεύτερου και, άρα, τυπικά η νίκη με 13.785 ψήφους μέσω διαδικτύου χρεώνεται στον Βλάση.
 
Οι νικητές είναι Πατρινοί, που τώρα διαμένουν στην Αθήνα, και είχαν την καλοσύνη να παραχωρήσουν αποκλειστικά στον ΑΜΦΙΑΡΑΟ την ΠΡΩΤΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΑΝΑΡΤΗΣΗ από τη χθεσινή υλοποίηση του επάθλου τους! Μαζί της η Δήμητρα είχε και την ελληνική σημαία, που της έδωσα, αλλά οι Αμερικανοί αρνήθηκαν επίμονα να την κρατάει, για λόγους εθνικού τους γοήτρου...
 
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΘΕΡΜΑ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΙΜΗ!

 

5 Φεβρουαρίου 2014

Ο Υβ Μπονφουά μιλάει στο "ΦΡΕΑΡ"!

 
[Ο Yves Bonnefoy (Τουρ, 1923), ο σημαντικότερος σύγχρονος Γάλλος ποιητής, δεν χρειάζεται συστάσεις στο ελληνικό κοινό• αρκεί ν’ ανατρέξει κανείς στον τόμο των Ποιημάτων στην εξαίσια μετάφραση των Μηνά Δημάκη και Χριστόφορου Λιοντάκη, να θυμηθεί τους Τάφους της Ραβέννας (πάλι σε μετάφραση Χρ. Λιοντάκη), τις μεταφράσεις του Δημήτρη Τ. Άναλι, του Κώστα Αντύπα και πιο πρόσφατα του Θανάση Χατζόπουλου.
Ποιητής, κριτικός και μεταφραστής, μελετητής της τέχνης και πανεπιστημιακός, φίλος δια βίου της Ελλάδας και φίλος μεταξύ άλλων των υπερρεαλιστών (με τους οποίους ήρθε σε ρήξη το 1947), πολυβραβευμένος και υποψήφιος εδώ και χρόνια για το βραβείο Νόμπελ, ο Μπονφουά δέχθηκε να μας παραχωρήσει την εκτενή συνέντευξη που ακολουθεί, επιβεβαιώνοντας την κατά κανόνα ορθή παρατήρηση ότι οι αληθινά σπουδαίοι άνθρωποι είναι συνήθως απλοί και προσηνείς στους τρόπους.]
 
Εάν κάποιος κάνει λόγο σήμερα για τη γαλλική ποίηση στην Ελλάδα, ένα είναι το όνομα που έρχεται στα χείλη όλων: Υβ Μπονφουά. Μπορείτε να μας μιλήσετε λίγο για την ποιητική σας αφετηρία, τις επιρροές και τα αναγνώσματά σας τότε; Να μας δώσετε, δηλαδή, το πορτραίτο του καλλιτέχνη Υβ Μπονφουά σε νεαρή ηλικία;
Ποιος ήμουν εγώ στο ξεκίνημά μου; Αρχικά ένας μεγάλος αδαής. Πήγαινα στο σχολείο, στο λύκειο, κι ανακάλυπτα ότι υπήρχαν φιλόσοφοι, καλλιτέχνες, ποιητές κυρίως, και το λίγο που έφθανε μέχρι τ’ αυτιά μου με συνέπαιρνε, καταλάβαινα καλά ότι ήταν μέσα σ’ εκείνους κι από εκείνους που η ανθρώπινη κατάσταση –ελάχιστα ελκυστική εκεί όπου βρισκόμουν κι εκείνα τα χρόνια–, μπορούσε να αποκτήσει νόημα, να φανερώσει τον πλούτο της. Αλλά εκείνος ο τόπος, εκείνη η στιγμή ήταν επίσης αυτό που με απέκοβε από εκείνα τα έργα. Βρισκόμουν σε μία μικρή πόλη, απολύτως ακόμα αποκοιμισμένη, ζούσα σ’ ένα εργατικό περιβάλλον στο περιθώριο των πολιτιστικών δρώμενων˙ ήταν η εποχή ακριβώς πριν τον πόλεμο, που κρατούσε την αναπνοή της μέσα στο προαίσθημα του ολέθρου. Έπειτα, ήρθαν τα χρόνια του πολέμου, όπου δεν μπορούσα να βρω παρά μόνο λίγα βιβλία, εκτός από κάποια των υπερρεαλιστών, που τα πουλούσαν σε χαμηλή τιμή στο βιβλιοπωλείο του σταθμού απ’ όπου έπαιρνα το τρένο κάθε βράδυ. Μετά από κάποιο διάστημα ήρθα στο Παρίσι, αλλά τα μουσεία ήταν κλειστά κι άλλωστε, αφέθηκα να παγιδευτώ στη σουρρεαλιστική περιπέτεια, με την αυθεντική της αίσθηση της ποίησης αλλά την πολύ περιορισμένη καλλιτεχνική της γνώση και τις δογματικές της κρίσεις, που αρνούνταν ακόμα και να κοιτάξουν τη ζωγραφική εκείνη που προοριζόμουν ν’ αγαπήσω τόσο δυνατά, όταν επιτέλους μπόρεσα να την ανακαλύψω στα πραγματικά έργα, με τη θαυμαστή τους ποικιλία. Και η οποία [σουρρεαλιστική περιπέτεια] καταργούσε τη μουσική. Ας σκεπάσει η νύχτα την ορχήστρα, έγραφε ο Μπρετόν. Δεν ήταν όμως απ’ αυτόν τον δρόμο που θα μπορούσα να έχω φθάσει σ’ εκείνο που τόσο πολύ λαχταρούσα τόσο πολύ να συναντήσω, δεν έχω αμφιβολία γι’ αυτό. [...]
 
[Μπορείτε να διαβάσετε όλη τη συνέντευξη στο 5ο μας τεύχος, που κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία.]
 
 
ΟΛΑ ΤΑ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΤΟΥ ΤΕΥΧΟΥΣ
ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΦΡΕΑΡ