27 Απριλίου 2015

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΕ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ "ΑΜΦΙΑΡΑΟΥ"


 
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ
Ο Δήμαρχος Διονύσου και το Γυμνάσιο Αγίου Στεφάνου
σας καλούν την Τετάρτη 6 Μαΐου 2015 στις 18.30
στο Πολιτιστικό Πνευματικό Κέντρο Αγίου Στεφάνου
να παρακολουθήσετε τη θεατρική παράσταση της αρχαίας τραγωδίας
 "ΑΜΦΙΑΡΑΟΣ"
του Γιάννη Β. Κωβαίου
που θα παρουσιάσει η διατμηματική ομάδα 40 μαθητών-τριών
του Γυμνασίου Αγίου Στεφάνου
στο πλαίσιο του Πολιτιστικού Προγράμματος "ΙΚΑΡΙΟΝ"
με υπεύθυνη καθηγήτρια τη φιλόλογο Μαρία Ματοπούλου

21 Απριλίου 2015

Ἡ Αὐτοκρατορία τῶν “Selfie”

Toῦ Γιάννη Β. Κωβαίου

Ἕνα «ἀστεῖο» πού κυκλοφορεῖ στό διαδίκτυο λέει: «Προσπαθῶ νά κάνω φίλους. Ἐπειδή ὅμως δέν ἔχω facebook ἤ twitter, βγαίνω στούς δρόμους καί φωνάζω τί μαγείρεψα, τί ἔφαγα, τί ἤπια, ποῦ ἤμουν, τί κάνω… Μέχρι στιγμῆς μέ “ἀκολουθοῦν” τρεῖς: δύο ἀστυνομικοί καί ἕνας ψυχίατρος». Ἔβαλα τή λέξη ἀστεῖο σέ εἰσαγωγικά, γιατί στήν πραγματικότητα ἀπηχεῖ μιά κατάσταση ἱλαροτραγική: Προσωπικότητες πού νιώθουν ἤ καί συνειδητοποιοῦν ὅτι ἀκυρώνο...νται σέ κάθε χῶρο δράσης τους καί σέ κάθε κοινωνικό ρόλο τους ἐπιζητοῦν δημόσια αὐτοεπιβεβαίωση στά λεγόμενα μέσα κοινωνικῆς δικτύωσης. Καί ὁ μέν ὅρος «δικτύωση» τεχνικῶς εὐσταθεῖ, ὅμως τό «κοινωνική» τί μπορεῖ πιά νά σημαίνει; [...]
Ἡ «κοινωνικότητα» τοῦ σύγχρονου Δυτικοῦ Κόσμου δείχνει νά συμπυκνώνεται καί νά συμβολίζεται πλέον στήν κουλτούρα τῶν selfie φωτογραφιῶν, τίς ὁποῖες οἱ περισσότεροι σπεύδουν αὐτάρεσκα νά ἀνεβάσουν στό διαδίκτυο. Ἡ Αὐτοκρατορία ἤ καί ἡ Δυναστεία τῶν Selfie κυριαρχεῖ κατ’ ἐξοχήν στούς νέους καί στίς παρέες τους, χωρίς νά ἀφήνει βέβαια ἀσυγκίνητες, ὡς εἴθισται μέ τήν ἑκάστοτε «μόδα», καί τίς μεγαλύτερες ἡλικίες. Ἡ πλημμυρίδα τῶν αὐτοφωτογραφίσεων τά τελευταῖα χρόνια, ἐν μέσῳ μάλιστα πολλῶν ἄλλων ἀνάλογων συνηθειῶν μέ πρῶτο συνθετικό τό «αὐτο-», ὑποδεικνύει, ἄν ὄχι ἀποδεικνύει, τήν τάση ἐσωστρέφειας πού «πετυχαίνει» μέ σταθερά βήματα ὁ μηχανισμός διαβουκόλησής μας. Πρῶτα μᾶς μετατρέπει σέ μάζα καί ἔπειτα μᾶς ὁδηγεῖ ἄκοπα στόν ἑσμό τῶν ὑπηκόων τῆς Αὐτοκρατορίας. Μᾶς θέλει ἄτομα ἀπρόσωπα –εἰ δυνατόν στά ὅρια τοῦ αὐτισμοῦ. Μήπως, ἄραγε, ἐδῶ ἔγκειται καί ἡ μανία τῶν selfie, σάν ἄμυνα δηλαδή στή διαδικασία ἀποπροσωποποίησής μας; Μήπως, μέ ἄλλα λόγια, ὁ καθένας καί ἡ καθεμιά ἀγωνίζονται κατά τή συνταγή «ὁ καθείς καί τά ὅπλα του» νά ἀπαθανατίζουν ὅσο περισσότερες φορές μποροῦν τόν ἑαυτό τους σάν μιά κραυγή τοῦ τύπου «μέ ἀγνοεῖτε κι ὅμως, ὑ π ά ρ χ ω!»; [...]
Πάντως, δηλώνω κλείνοντας ὅτι, ἄν βρίσκομαι σέ ἕνα ἀξιοθέατο σκηνικό καί χρειαστεῖ νά φωτογραφηθῶ, γιά νά ἔχω μιά ἀνάμνηση, θά παρακαλέσω κάποιον περαστικό νά κάνει τή λήψη, ὅπως συνηθίζαμε μέχρι τώρα. Θά παρακαλέσω. Τό αὐτο-νόητο δηλαδή.
Καί, εὐτυχῶς, στό ἔντυπο περιοδικό δέν μπορεῖτε νά κάνετε… like!


(Αποσπάσματα δοκιμίου από το περιοδικό "ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ", Λευκωσία 2015, που μόλις κυκλοφόρησε)

19 Απριλίου 2015

Τι είναι για μένα ειρήνη...

«Πινελιές» από τους στοχασμούς της τάξης μου*

Να ξέρει το παιδί τι είναι ειρήνη είναι ειρήνη… Γιατί η ζωή, η έμπνευση και η παιδεία είναι τα παιδιά της Ειρήνης (Λυδία Β.)
Η λέξη «ειρήνη» κατάγεται από το ρήμα εἴρω, που σημαίνει «ενώνω». Άρα είναι η ένωση λαών (Πάνος Β.)
Όταν κάνεις μια καλή πράξη, όπως να βοηθάς τον συνάνθρωπό σου ή τη φύση, κάνεις ένα βήμα μπροστά για την ειρήνη (Μαριάννα Α.)
Ειρήνη είναι να μην κόψεις το λουλούδι από τη ρίζα του ή να μην πατήσεις το αθώο μυρμηγκάκι πουθα βρεθεί μπροστά σου (Σεσίλα Ζ.)
Ειρήνη είναι να διαμορφώνουμε το μέλλον μας όπως επιλέγουμε εμείς και όχι όπως απαιτεί η επιβίωση του είδους μας (Θανάσης Α.)
Όταν το βράδυ που κοιμόμαστε οι σκέψεις μας είναι γενικές και αόριστες, είναι ειρήνη (Αθηνά Ζ.)
Οι άνθρωποι, σε περιόδους αποχής απ’ τον πόλεμο, έχουν κέφι, διάθεση και προθυμία να δημιουργήσουν, να κατασκευάσουν, να σκεφτούν… (Ελευθερία Κ.)
«Στην ειρήνη τα παιδιά θάβουν τους γονείς τους, ενώ στον πόλεμο οι γονείς τα παιδιά τους». Ίσως αυτή η φράση του Ηρόδοτου θα μπορούσε να περιγράψει στο μέγιστο την ειρήνη (Γιώργος Ε.)
Η ειρήνη ή ο πόλεμος πολλές φορές είναι και στο μυαλό μας, αφού σκεφτόμαστε πράγματα, όπως τους φόβους μας και διάφορα άλλα που μας εγκλωβίζουν (Καλλιόπη Γ.)
Αν γυρίσουμε 40-50 χρόνια πίσω, οι άνθρωποι δεν είχαν κανένα αγαθό που μας δίνει η ειρήνη τώρα (Μάρκος Γ.)
Σε περίοδο ειρήνης, οι άνθρωποι μπορούν να γνωρίσουν καλύτερα τόσο το φυσικό τους περιβάλλον όσο και τον εσωτερικό τους κόσμο (Νίκος Α.)
Η ειρήνη για μένα είναι το νερό που κυλάει από τις βουνοκορφές σημαίνοντας το τέλος του χειμώνα και τον ερχομό της άνοιξης... (Ιωάννα Ε.)
Είναι η κατάσταση όπου ο γλύπτης αρχίζει να σκαλίζει το ακατέργαστο μάρμαρο, ο ζωγράφος να δημιουργεί στον κενό καμβά και ο ποιητής να αποτυπώνει τις πολύπλοκες ιδέες του στο χαρτί (Δημήτρης Α.)
Ο πόλεμος ξυπνάει κάποια ζωώδη ένστικτα, τα οποία καθησυχάζονται σε περίοδο ειρήνης και έτσι συμβιώνουν οι άνθρωποι πάνω στον πλανήτη (Κάλλια Π.)
Όλοι δεχόμαστε ότι ο πόλεμος φέρνει ολέθριες καταστροφές, όμως ποτέ δεν έχουμε κάτσει να σκεφτούμε τις καταστροφές που έχει φέρει και η «ειρήνη» των ημερών μας (Τζωρτζίνα Κ.)
Ειρήνη είναι να γυρνάω κάθε μέρα με τα πόδια απ’ το σχολείο και να αντικρίζω την ομορφιά της φύσης, να βλέπω χαρούμενα πρόσωπα (Κρύστα Α.)
Ειρήνη είναι το κάθε μικρό πράγμα στη ζωή μας που μας κάνει χαρούμενους. Ακόμη και η έκθεση που γράφω ειρήνη είναι για μένα, αφού μπορώ να στοχαστώ με ηρεμία (Νεφέλη Μ.)
Δεν ξέρω, τελικά, αν μπορώ να εκτιμήσω την αξία της Ειρήνης όσο πραγματικά αξίζει... (Άλκηστη Θ.)
* Στη Γ΄ Γυμνασίου. Ξεκινήσαμε διαβάζοντας «Το ποτάμι» του Σαμαράκη... Το αφήσαμε να επενεργήσει για λίγα λεπτά… Χωρίς αναλύσεις και σχολιασμό… Και μετά δόθηκε ως θέμα –χωρίς πολύπλοκες διατυπώσεις και «επικοινωνιακό πλαίσιο»– το ερώτημα του τίτλου…
Η σταχυολόγηση δική μου.