Ας μιλήσουμε λίγο και για την "Αριστεία" στην Εκπαίδευση

Απονεμήθηκαν, λοιπόν, το περασμένο Σάββατο τα Βραβεία "Αριστείας και Καινοτομίας στην Εκπαίδευση", που θέσπισε από φέτος το Υπουργείο (Εθνικής) Παιδείας για εκπαιδευτικούς που απέσπασαν κάποια διάκριση σε διαγωνισμό για δράσεις στον Πολιτισμό, το Περιβάλλον και την Τεχνολογία.

Από τις 313 υποψηφιότητες επιλέχτηκαν 1οο και, πραγματικά, αξίζουν θερμά συγχαρητήρια (με την αυθεντική έννοια της λέξης και όχι "μπράβο"...) στους άξιους αυτούς συναδέλφους καθώς και στο Υπουργείο, που πήρε μια τέτοια πρωτοβουλία.

Όμως, τα κριτήρια είναι αρκετά ρευστά και αυθαίρετα: π.χ. 1) διάκριση προσωπική και όχι σχολείου ή μαθητών (λες και ο δάσκαλος δρα σε υάλινο κώδωνα και όχι με ή για τους μαθητές του ή δρα μόνον εκτός σχολείου). Τότε διακρίνεται ως ιδιώτης, οπότε αρμόδια θα ήταν για τον έπαινό του είτε το Υπουργείο Πολιτισμού είτε το Υπουργείο Ανάπτυξης (Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας). 2) σε διαγωνισμό φορέα: Και, επειδή δεν υφίσταται «διαγωνισμός» φορέα για κάποιες πρωτοβουλίες, αυτές ακυρώνονται, δεν υπήρξαν ποτέ, δεν είναι αξιέπαινες; 3) κατά την τελευταία 5ετία: Οι παλιότεροι Δάσκαλοι στον Καιάδα, με τη λογική προφανώς ότι η όποια "καινοτομία" θα έχει σήμερα ξεπεραστεί προ πολλού, ενώ μια πολιτιστική παρέμβαση θα φαντάζει γραφική, με τον τωρινό σκουπιδο-Πολιτισμό που μας προωθούν media, Πολιτεία και λοιπές... λοιμοκρατικές δυνάμεις!

Βέβαια, εμείς οι εκπαιδευτικοί σχεδόν 50 σχολείων της Βόρειας Αττικής (όλων των βαθμίδων, δημόσιων και ιδιωτικών) καταφέραμε με εθελοντισμό κάτι μοναδικό στην Ελληνική Εκπαίδευση από το 1996 ως το 2006. Υλοποιήσαμε μια ιδέα μου, στην οποία είχα τα 10 αυτά χρόνια το γενικό συντονισμό, την κίνηση Ο.Δ.Ο.Σ. ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ Βόρειας Αττικής (δηλ. Οργανωτική Διασχολική Ομάδα Στήριξης Πολιτισμού), που συσπείρωσε χιλιάδες μαθητές μας, εκπαιδευτικούς και γονείς με τα 10 Χορωδιακά Φεστιβάλ, τους διαγωνισμούς Λογοτεχνίας, Εικαστικών κ.λπ., τα επιμορφωτικά σεμινάρια για εκπαιδευτικούς και μαθητές, τις ημερίδες, την ανθρωπιστική προσφορά και άλλες δράσεις σε ό,τι ευγενέστερο!

Αυτή η Εκπαιδευτική και Πολιτιστική πανστρατιά, ωστόσο, δεν εμπίπτει στα κριτήρια της Αριστείας και της Καινοτομίας...

Για την Ιστορία, δίνω στη δημοσιότητα την επιστολή που απηύθυνα -συμπληρωματικά με την αίτηση υποψηφιότητας- προς την υπεύθυνη του Υπουργείου για τις βραβεύσεις:

"Σε συνέχεια του χθεσινού e-mail μου, όπου σας εξηγούσα κάποια δεδομένα της πρωτοβουλίας Ο.Δ.Ο.Σ. ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ Βόρειας Αττικής, επανέρχομαι επισυνάπτοντας το «φτωχό» αυτό έγγραφο του Προϊσταμένου μας, με το οποίο εξέφραζε συγχαρητήρια για το 9ο (από τα 10 συνολικά ως το 2006) ΧΟΡΩΔΙΑΚΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ των σχολείων μας.
Αντιλαμβάνομαι ότι κινούμαι «αντισυμβατικά» αποστέλλοντας όχι μία Βεβαίωση Διάκρισης σε διαγωνισμό κάποιου φορέα, όπως ορίζεται, αλλά ένα «ασήμαντο» υπηρεσιακό τεκμήριο ότι υπήρξαμε και δράσαμε εθελοντικά επί 10 συναπτά χρόνια αγκαλιάζοντας με Αγάπη, Φαντασία, Μεράκι και (στη σημερινή Ελλάδα) Ανιδιοτέλεια δεκάδες σχολείων και χιλιάδες μαθητών μας!

Όχι, σεβαστό Υπουργείο, δε διακριθήκαμε σε κάποιον διαγωνισμό, γιατί απλούστατα δεν υπήρξε ποτέ διαγωνισμός για κάτι τέτοιο και, μάλιστα, στη Δημόσια Εκπαίδευση! Και, αν υπήρχε, θα έπαυε να αποτελεί καινοτομία αυτό που δημιουργήσαμε. Ενδεχομένως, πάντως, τότε να είχαμε εισπράξει και κάποιο χρηματικό έπαθλο, ενώ εμείς αποδυόμαστε κάθε χρόνο σε ταπεινωτική επαιτεία προς Δήμους, επιχειρήσεις, συλλόγους γονέων –συμπληρώνοντας και με προσωπικές μας δαπάνες– για να καλυφθούν τα υπέρογκα έξοδα των δράσεών μας. Γι’ αυτό, άλλωστε, «λυγίσαμε» τη 10η χρονιά…
Δικός μας ήταν ο «Διαγωνισμός» (το «στοίχημα») και εμείς καταθέταμε ψυχή, χρήμα και ατελείωτο χρόνο, για να πετύχουμε!
Εμείς προσφέραμε βραβεία σε μαθητές μας που διακρίνονταν σε διαγωνισμούς Λογοτεχνίας, Αφίσας, Έκθεσης κ.λπ.

Και εμείς με τους μαθητές μας όλα αυτά τα χρόνια τιμήσαμε δεκάδες προσωπικοτήτων και φορέων για την προσφορά τους στην κοινωνία, στην πατρίδα, στον πολιτισμό, όπως τους Παραολυμπιονίκες μας, τη Unicef, τον Ερυθρό Σταυρό, την ΕΜΑΚ, το Χαμόγελο του Παιδιού, την Greenpeace, την Κική Δημουλά και πολλούς άλλους, μεταγγίζοντας υψηλά πρότυπα στα παιδιά μας!

Το κάναμε, για να τιμηθούμε; Όχι βέβαια. Η συνείδησή μας και η κοινωνία μάς έδωσαν (αν και όσο…) ένα «εύγε». Αν εκτιμά, όμως, το Υπουργείο μας –αφού τώρα επέδειξε το μεγαλείο να προβεί σε μια τέτοια εξαίρετη χειρονομία!– ότι αξίζει έπαινο μόνο κάποιος μεμονωμένος εκπαιδευτικός, που διακρίθηκε σε έναν διαγωνισμό, και όχι μια πρωτόγνωρη για τα εκπαιδευτικά και πολιτιστικά μας δρώμενα καινοτομία, όπως η Ο.Δ.Ο.Σ. ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ Βόρειας Αττικής, είμαστε υποχρεωμένοι να αποδεχθούμε τη λογική αυτή και τα συγκεκριμένα κριτήρια. Αλλά, ξέρετε, ως υπάλληλοι ενός Υπουργείου! Όχι ως δάσκαλοι με όραμα, που θέλαμε να βαυκαλιζόμαστε ότι ενεργούμε στα 10 αυτά χρόνια δράσης μας… Κατά τα οποία, άλλωστε, η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου μας (διαφορετικών κυβερνήσεων) παρίστατο στις εκδηλώσεις μας και μας απηύθυνε χαιρετισμούς και προφορικούς μόνο επαίνους, ώστε να αδυνατούμε σήμερα να σας προσκομίσουμε Βεβαιώσεις διάκρισής μας...

Σας ευχαριστώ θερμά για το χρόνο σας
Με εκτίμηση
ΓΙΑΝΝΗΣ Β. ΚΩΒΑΙΟΣ

Φιλόλογος Γ)σίου Διονύσου-Συγγραφέας
Εμπνευστής και συντονιστής

της κίνησης Ο.Δ.Ο.Σ. ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ"

__________________

ΣΗΜ. Δεν ξέρω αν σκοπεύουν, κατόπιν αυτού, να θεσπίσουν σαν τα "Χρυσά βατόμουρα" κανένα Βραβείο Ανοιχτής Παλάμης (ανοιχτό δεν είναι το Υπουργείο σε... καινοτόμες ιδέες;)