21 Απριλίου: Ξημέρωσε κι είδα στο βιος μου τανκς του ΔΝΤ.
Έναν ουλαμό από spreads να σέρνει στην κλούβα
τον κυρ-Διονύση, τον συνταξιούχο, από απέναντι.
Στη γλώσσα μου νιώθω ξιφολόγχες από greeklish.
Στη μνήμη μου βλοσυρούς συνταγματάρχες να ξηλώνουν "προοδευτικά" (ήτοι με γεωμετρική πρόοδο) τους τάφους των παππούδων μου.
Είδα χαφιέδες στα κανάλια μου.
Ήρθαν κι από την Κύπρο και μου είπαν πως διαφεντεύει πια ο... Ντερβίς Έρογλου.
Δόξα τω Θεώ, με διαβεβαιώνουν ότι δεν κατελύθη το Πολίτευμα!
Τώρα είναι, είπαν, 2010!
2 σχόλια:
Στο δημοσίευμά σου θέλω να απαντήσω με μια σιωπή...
Σκέφτομαι και ξανασκέφτομαι.
Σιωπώ όμως.
Και η σιωπή μου αυτή κραυγάζει.
Την ακούς;
Την ερμηνεύεις φίλε;
Ακούω, Δημήτρη... Πώς δεν ακούω... Εκεί καταντήσαμε...
Δημοσίευση σχολίου