Ο ήλιος βασιλεύει στον Άθω!
Ευλογείται κάθε μέρα
Ένα τριήμερο στο νησί του Ηφαίστου ήταν αρκετό, για να φορτώσουμε εικόνες, γεύσεις, αγίασμα, καταγάλανα νερά... Ιστορία και μυθολογία (με ερωτηματικά και -σε μια περίπτωση- με θαυμαστικά απογοήτευσης.)
*
Η Μύρινα είναι αγκαλιά ανεπανάληπτη! Ελλάδα ταυτόχρονα προϊστορική, αρχαϊκή, βενετσιάνικη, επαναστατημένη σε... "συσκευασία δώρου"! Ελλάδα του Κουντουριώτη και των απλών σημερινών νησιωτών στη βάρκα, στο παζάρι και στον καφενέ...
Το Κάστρο είναι η Μύρινα ντυμένη τα "γιορτινά" της! Από το Κάστρο απολαμβάνεις το λιμάνι αλλά από την άλλη τον Ρωμέικο Γιαλό. Εκεί πάνω και οι μασκώτ της πόλης, τα ελαφάκια, που ξεθαρρεύουν μετά το σούρουπο και βγαίνουν για κολατσιό...
Χωριά πανέμορφα σε όλο το νησί, εκκλησιές λαμπρές και περικαλλείς σε κάθε χωριό, ταπεινά και με ύφος ξωκλήσια παντού! Παντού όμως!
Και στο πιο νότιο άκρο του νησιού, ο προστάτης Άγιος Σώζων με το αγίασμα να αναβλύζει από τη θάλασσα...
*
Αρχαιότητες! Στην Ηφαιστία, στο Καβείριο, στην Πολιόχνη και σ' ένα σωρό άλλα σημεία. Οι δε σειρήνες εμβληματικές φιγούρες σε όλες τις ανασκαφές.
Στην Πολιόχνη -απέναντι ακριβώς από την Τροία- το αρχαιότερο βουλευτήριο στον κόσμο! Η πιο βαθιά στεριωμένη μορφή Δημοκρατίας, αφού σ' αυτή τη μακρόστενη αίθουσα με τις βαθμίδες για καθίσματα οι κάτοικοι συν-ζητούσαν τα της πόλεως!
*
Αλλά και η απογοήτευση! Το Καβείριο κλειδαμπαρωμένο! "Λόγω έλλειψης φυλακτικού προσωπικού"... Η πατρίδα εγκατέλειψε και σήμερα (εκεί στο ίδιο ιερό) τον Φιλοκτήτη στο έλεος της μοίρας του! Ζήσε το μύθο σου στην Ελλάδα! Τον μύθο σου, είπαμε... Μην έχεις βλέψεις και στων αρχαίων τους μύθους, ιμπεριαλιστή!
2 σχόλια:
Αγαπημένε μας φίλε Γιάννη. Καθίσαμε με το Γιάννη μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή, και ξαφνικά βρεθήκαμε Λίμνο. Οι τόσο όμορφες φωτογραφίες σου, σε συνδυασμό με τις λεπτομερείς περιγραφές, αλλά και ιστορικές αναφορές σου, κατάφεραν να μας ταξιδέψουν μέχρι την πανέμορφη Λήμνο.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ και από τους δύο μας!!!
Τα φιλιά μας στη Κική.
Να έχετε μια όμορφη Κυριακή (μιας και το Σάββατο μας αποχαιρετά σιγά-σιγά)
Χαίρομαι, Ροδούλα μου, που έστω για λίγα λεπτά και με τόσο λίγες αναρτήσεις "ταξιδέψατε"! Η Λήμνος κρύβει ευχάριστες εκπλήξεις! Είναι ένα γοητευτικό μυστήριο...
Φιλιά κι από εμάς!
Δημοσίευση σχολίου