Γράμμα σ' ένα παιδί που γεννήθηκε

(και είχε δικαίωμα να μεγαλώνει...)

Παιδί μου,

Δε θα το κάνω δακρύβρεχτο, αλλά θα σου εξομολογηθώ με ανεπιτήδευτο πραγματισμό:

Πίστευα και πιστεύω στην Ελλάδα. Αλλά βρέθηκαν Έλληνες -πολλοί Έλληνες!- που δεν πίστεψαν ποτέ σ' αυτήν και δεν τους άγγιξε ούτε ελάχιστα το μεγαλείο της, που εξασφαλίζει ακόμη την όποια αξιοπρέπειά μας διεθνώς. Αρκεί να σου θυμίσω ότι ο Ξενοφών στον "Οικονομικό" του διδάσκει με το στόμα του Σωκράτη ότι "ιδιοκτησία" και "χρήματα" είναι μόνο τα ωφέλιμα πράγματα και όχι τα επιζήμια. Το πόσο ωφέλιμη για τη συντριπτική πλειονότητά μας αποδείχτηκε η γιγάντωση στα κεφάλαια ελαχίστων (ημεδαπών και ξένων), το διαπιστώνεις περίτρανα. Και, βέβαια, αυτοί οι γρεκύλοι σε διώχνουν απ' την Ελλάδα, να πας έξω και να διαπρέψεις.

Πίστευα και πιστεύω στη Δημοκρατία. Αλλά βρέθηκαν δημοκρατικά εκλεγμένες ηγεσίες -προσοχή, σε όλα τα σκαλοπάτια της πυραμίδας, από τον ανώτατο που τώρα ζητάει τιμωρία των ενόχων (αλλά ξεχνάμε τι είχε κάποτε "χρηματοδοτήσει") ως τον κοινοτάρχη (που ξεπουλούσε δάση) και ως το συνδικαλιστή (που θα βρεθεί κι αυτός με υπουργικό θώκο σε λίγο, αντίπαλος των συναδέλφων του)- ηγεσίες όλων των κοινοβουλευτικών παρατάξεων, που έχουν στη δική σου συνείδηση αμαυρώσει ανεπανόρθωτα την αξία της Δημοκρατίας και σε κατευθύνουν στα δύο άκρα, δηλαδή στο φασισμό κάθε χρώματος. Μάλιστα, κάποιοι από αυτούς χάιδευαν τόσες δεκαετίες τους τρομοκράτες και κάθε είδους κακοποιά στοιχεία που δήλωναν "προοδευτικά", αλλά τώρα θερίζουμε όλοι μαζί θύελλες και μετράμε νεκρούς...

Πίστευα και πιστεύω στο Διάλογο. Προσπαθώ να τον αναπτύσσω σχεδόν 40 χρόνια γράφοντας και δημοσιεύοντας (σε έντυπη και τώρα και σε ηλεκτρονική μορφή) καθώς και στη σχολική αίθουσα. Αλλά κάποιοι μηχανισμοί ποδηγέτησης, με το "τσίρκο" που έχουν στήσει στα τηλεοπτικά παράθυρα και με τους αστρονομικούς μισθούς που εισπράττουν γι' αυτό, σε έχουν αηδιάσει και σε σπρώχνουν στο "διάλογο" των μολότωφ (που πολλούς βολεύει) ή στη σιωπή των αχαμνών από τα dvd , του λυσσαλέου ξύλου στα γήπεδα, του φρέντο και... βλέπουμε (που βολεύει πολύ περισσότερους).

Πίστευα και πιστεύω στην Ελεύθερη Οικονομία, δηλαδή στην εργατικότητα και στην άμιλλα. Αλλά στην Ελεύθερη, όχι στην ασύδοτη, τη διεστραμμένη, την ανάλγητη, τη δολοφόνο. Οι προαγωγοί της Αγοράς σε καταδίκασαν ή να γίνεις καταθλιπτικός και αυτόχειρας ή να μπαίνεις κι εσύ σε σατανικές σκέψεις, αφού "μόνο έτσι πετυχαίνεις σήμερα"... Και οι πολιτικάντηδες χάριζαν γενναιόδωρα στην κυρία Κλαίρη, τη γειτόνισσα, σύνταξη στα 15 χρόνια υπηρεσίας, ενώ εμένα θα με πηγαίνεις στη δουλειά μου με αμαξίδιο στα 65 μου. Έτσι κι αλλιώς, εσύ άνεργος θα είσαι... Γιατί οι ίδιοι δημαγωγοί χάριζαν τόσα χρόνια και τα βρώμικα χρέη των συνεταιρισμών και των ΠΑΕ του κάθε μεγαλοαπατεώνα...

Πίστευα και πιστεύω στην Παιδεία. Αλλά είδα πανεπιστημιακούς δασκάλους να σε δασκαλεύουν να μάχεσαι κατά της... αξιολόγησής τους και κόμματα να σε βάζουν να παπαγαλίζεις την "κατάκτηση του ασύλου" για κάθε τραμπουκισμό, για κάθε έγκλημα! Είδα και τους συναδέλφους μου συνδικαλιστές στις άλλες βαθμίδες της Εκπαίδευσης να αρνούνται κάθε αξιολόγηση. Βέβαια, αν πρόκειται να κρίνομαι από "κομματόσκυλα", ξέρεις το αποτέλεσμα. Και από τη γενιά σου είδα πολλούς να καίνε και να σπάζουν, για να καταργηθεί η... βάση της βαθμολογίας (σαν να υπάρχει καμιά κλίμακα αξιολόγησης χωρίς βάση!) και είδα πολιτικούς να το δικαιώνουν πανηγυρικά!

Γι' αυτό, οφείλω να σου ζητήσω συγγνώμη!

-Σου έμαθα πώς κάνουν οικονομία -χωρίς στέρηση αλλά και χωρίς χλιδή, ώστε να μη χρωστάμε σε κανέναν!- και τώρα υφίσταμαι κι εγώ κι εσύ τις ίδιες συνέπειες με την οικογένεια του συμμαθητή σου, που δανειζόταν για να κυκλοφορεί πότε στη Eurodisney, πότε στο Ντουμπάι και να σκορπάει πανέρια στα νυχτερινά κέντρα παρκάροντας απ' έξω την καγιέν... Ναι, έχεις δίκιο: Εμείς είμασταν οι φερέγγυοι για τις τράπεζες, αφού ως δημόσιοι υπάλληλοι είχαμε σταθερό μισθό, αλλά εμείς τιμωρούμαστε πρώτοι και βαρύτερα τώρα, αφού ο Εργοδότης μας εμάς έχει του χεριού του. Όμως, ωθούσε τους αεριτζήδες τόσα χρόνια να δανείζονται "με ένα τηλεφώνημα σε μισή ώρα" διακοποδάνεια και εορτοδάνεια... Και, επειδή οι μπαταχτσήδες γονείς του φίλου σου δεν είχαν να ξοφλήσουν την τράπεζα, την ενισχύσαμε πάλι εμείς από την τσέπη μας με δισεκατομμύρια!

-Σε συνήθισα να μαζεύεις τα πλαστικά και να τα ρίχνουμε στον μπλε κάδο και τώρα αυτοί που εγκληματούν συστηματικά κατά του οικοσυστήματος πήραν το πράσινο φως να απολύουν χωρίς περιορισμούς και με μικρότερες αποζημιώσεις.

-Σε μάλωνα, όταν μιλούσες άπρεπα στους γύρω σου. Αλλά τώρα, αυτοί που εξαπολύουν οχετό ύβρεων στη Βουλή και στα δημόσια fora όπως κι εκείνοι που βωμολοχούν ασύστολα στα τηλεοπτικά σώου, στα μυθιστορήματά τους και στα θέατρα αναγορεύονται σε "ταγούς" (πολιτικούς, πνευματικούς κ.λπ.) του Έθνους, χρυσοπληρώνονται και γελάνε και με τα Ραδιοτηλεοπτικά Συμβούλια, με τους εισαγγελείς ή με κάτι γραφικούς σαν εμάς...

Παιδί μου,

Από την άλλη, δε θα μπω στον πειρασμό του λαϊκισμού, με τον οποίο σε κανάκευαν όλοι οι ένοχοι. Δε θα πω: "Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη, ή του μαθητή, ή του φοιτητή". Ούτε ότι "τα παιδιά ξεσπούν το θυμό τους" (κατά ανθρώπινων ζωών και περιουσιών του κάθε τίμιου επαγγελματία και μεροκαματιάρη). Δε θα σε βγάλω "αθώο και ανυποψίαστο θύμα" των μηχανισμών εξουσίας. Γιατί απαίτησες να σε θεωρούμε ώριμο, διεκδίκησες και σου αναγνωρίστηκε να έχεις νωρίς ενεργό ρόλο στα κοινά και δες πώς ακύρωσες τη μαθητική κοινότητα, πώς ευτέλισες το φοιτητικό σύλλογο (που τον έκανες κομματικό μαγαζάκι για συναλλαγές στην εκλογή των καθηγητών σου!). Απλώς, θα κατανείμω το μέγιστο βάρος ευθυνών σ' εμάς -με τις ανάλογες συγγνώμες- και το ελάχιστο σ' εσάς.

Ελπίζω, πάντως, να μη χρειαστεί καμιά τραγικότερη συγγνώμη:

Για "διευκολύνσεις", "παραχωρήσεις", "εκχωρήσεις" ή άλλες "παράπλευρες απώλειες" ΚΑΙ εθνικού μας χώρου ή δικαίων...

Γιατί πίστευα και πιστεύω στο Θεό, στον Ήλιον της Δικαιοσύνης!

*

Με ανάμεικτα συναισθήματα

Ο πατέρας σου

ΓΙΑΝΝΗΣ Β. ΚΩΒΑΙΟΣ

_________

Υ.Γ. Αν νομίζεις ότι κινδυνολογώ, άκου και αυτό:

http://www.youtube.com/watch?v=PLmb0d6BlMw&feature=watch_response_rev