Μαραθώνας-Πίνδος: Το πρώτο και το στερνό ΟΧΙ!

Κλασικός Μαραθώνιος την Κυριακή 30 Οκτωβρίου για τα 2500 χρόνια του πρώτου ΟΧΙ. Εθνική Εορτή την Πέμπτη 28 Οκτωβρίου για τα 70 χρόνια του νεότερου ΟΧΙ.

Εδώ το θέμα της Έκθεσης που έδωσα αυτές τις μέρες στην τάξη μου (Γ΄ Γυμνασίου) επ' ευκαιρία των δύο επετείων. Το κείμενο είναι απόσπασμα από ανάρτηση του φίλου και συναδέλφου Παύλου Φουρνογεράκη, το οποίο είχε μελετηθεί στο σπίτι, πριν δοθεί το θέμα και γραφτεί η Έκθεση:

* 

Η σημασία της Νίκης στο Μαραθώνα

Του Παύλου Φουρνογεράκη

*

   Η  νίκη στο Μαραθώνα ήταν θρίαμβος για την Αθήνα, την Ελλάδα και την Ευρώπη. Ο Ασιάτης εισβολέας δεν είχε ίσως έρθει για να προσαρτήσει την Ελλάδα, αλλά για να την τιμωρήσει. Του ήταν αρκετό αν οι υπόλοιποι Έλληνες έβλεπαν το γεγονός με φόβο και σεβασμό. Επιπλέον, ήρθε και για να αποκαταστήσει τον Ιππία, το γιο του Πεισίστρατου, μετά από είκοσι χρόνια εξορίας. Οι Αθηναίοι θα καταδικάζονταν να υποκύψουν στο ζυγό ενός δικού τους τυράννου. Από αυτή τη μοίρα γλύτωσαν με την αξία τους στο πεδίο του Μαραθώνα.  

   Η κύρια συνέπεια ήταν η επίδραση που είχε στο πνεύμα των Αθηναίων. Το τεράστιο κύρος που απέκτησε η Αθήνα  από τη νίκη που κέρδισε μόνη της απέναντι στο στρατό του Μεγάλου Βασιλιά τής έδωσε νέα αυτόπεποίθηση και φιλοδοξίες. Η Ιστορία σφράγισε με τρόπο θαυμαστό τη δημοκρατία της. Κατάλαβε ότι  μπορούσε να πιστεύει στο θεσμό της και μπορούσε να σηκώσει το κεφάλι ψηλά και να θαυματουργήσει. Ο Ηρόδοτος παρατηρεί χαρακτηριστικά: «Έφθασαν λοιπόν σε μεγάλη ακμή αι Αθήναι. Και φαίνεται όχι από ένα και μόνο παράδειγμα, παρά γενικά, ότι η ελευθερία είναι σπουδαίο πράγμα, αφού και οι Αθηναίοι, όσο είχαν τυράννους, δεν ήταν καλύτεροι στα πολεμικά από κανέναν απ΄ αυτούς που κατοικούσαν γύρω τους, ενώ, όταν γλύτωσαν από τους τυράννους, έγιναν οι πρώτοι και οι καλύτεροι. Με άλλα λόγια, όσο ήταν σκλαβωμένοι, προσποιούνταν ότι είναι δειλοί, με την ιδέα ότι δούλευαν για τον αφέντη. Όταν όμως απέκτησαν την ελευθερία τους, μόνος του ο καθένας είχε το ζήλο να κάνει για τον εαυτό του ό,τι μπορεί» (Ε,78).

   Οι Έλληνες στη συνέχεια μπόρεσαν να αναχαιτίσουν την επεκτατική πολιτική των Περσών, που επανήλθαν ύστερα από μία δεκαετία, με σκοπό να υποδουλώσουν περιοχή και να επεκταθούν στην Ευρώπη. Σημειώθηκαν τότε απ’ τους Έλληνες τα μεγάλα κατορθώματα στις Θερμοπύλες, στη Σαλαμίνα, στις Πλαταιές… Οι αξίες της αθηναϊκής δημοκρατίας περιγράφτηκαν με τρόπο διαυγή στα  λογοτεχνικά έργα,  θεμελίωσαν τον ευρωπαϊκό πολιτισμό κι έφτασαν με μεγάλη ευρύτητα ως την εποχή μας. Η ωραία φράση για τους Μαραθω-νομάχους, που η παράδοση αποδίδει στο Σιμωνίδη «Ἑλλήνων προμαχοῦντες Ἀθηναῖοι Μαραθῶνι / χρυσοφόρων Μήδων ἐστόρεσαν δύναμιν», δείχνει τη σωστή αντίληψη που επικρατούσε, ότι δηλαδή η νίκη δεν είχε μόνο τοπική σημασία, αλλά είχε κερδηθεί για ολόκληρο το έθνος.

ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΚΕΙΜΕΝΟΥ:

Οι Αθηναίοι και οι Πλαταιείς, πριν από ακριβώς 2500 χρόνια, φώναξαν στο Μαραθώνα το πρώτο δυνατό ΟΧΙ των Ελλήνων σε ξένο επιδρομέα.

Αν επρόκειτο την άλλη Τετάρτη, στη σχολική εορτή μας για την Επέτειο του νεότερου ΟΧΙ   προς τους Ιταλούς και έπειτα τους Γερμανούς, να εκφωνήσεις τον «πανηγυρικό λόγο», α) πώς θα συνέδεες τις δύο επετείους και β) τι μήνυμα θα έστελνες στους σημερινούς Έλληνες –και κυρίως τους νέους– για δικά τους ΟΧΙ;

Επάνω: Μνημείο της Εθνικής Αντίστασης στη Βοιωτία. Αριστερά: Του σύγχρονου Ιερού Λόχου στην Ερμούπολη. Δεξιά: Το μέλλον μας στην πλατεία των Καλαβρύτων.

*

Η Φωτεινή Δάρρα στην Αγία Ειρήνη της Πόλης: Με το Λύχνο του άστρου. Ο Μάνος Κατράκης στην Πορεία προς το Μέτωπο και στο Προφητικόν.