Ο"ΑΜΦΙΑΡΑΟΣ" νιώθει υπερήφανος, γιατί είχε αναδείξει -από τον πρώτο καιρό της κυκλοφορίας του- την υψηλή ποιότητα του μυθιστορήματος "ΑΓΚΡΙΤΖΕΝΤΟ" (ο αρχαίος Ακράγας της Σικελίας) από τις εκδόσεις "Ιδεόγραμμα" και τώρα από τις εδόσεις Λιβάνη.
Συγγραφέας του ο αγαπητός φίλος ΚΩΣΤΑΣ ΧΑΤΖΗΑΝΤΩΝΙΟΥ, που μου είχε κάνει τον περασμένο Δεκέμβριο την παρουσίαση του βιβλίου μου "Προσοχή... έργα!" (από όπου η φωτογραφία).
Ο Χατζηαντωνίου, λοιπόν, τιμήθηκε στην Έκθεση Βιβλίου της Φρανκφούρτης με το Βραβείο Μυθιστορήματος 2011της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το εν λόγω βιβλίο!
Μαζί με όλους τους Έλληνες τον συγχαίρω εγκάρδια και τον ευχαριστώ για την ακένωτη φιλία μας!
*
Ο Κώστας Χατζηαντωνίου είναι πολιτικός επιστήμων και ιστορικός με πλούσιο ήδη στα 46 του συγγραφικό έργο και μέλος της συντακτικής επιτροπής του περιοδικού "Νέα Ευθύνη", στο οποίο έχω και εγώ την τιμή της τακτικής συνεργασίας, αλλά και συνεργάτης πολλών άλλων περιοδικών. Διατέλεσε, επίσης, μέχρι φέτος μέλος της Κριτικής Επιτροπής των Κρατικών Βραβείων Λογοτεχνίας.Για το μυθιστόρημά του δηλώνει ο ίδιος:
«Ο αρχαίος Ακράγαντας είναι μια όψη του μυθιστορήματος. Πεδίο ζωής των ηρώων και εξέλιξης του βιβλίου είναι ο σύγχρονος Ακράγαντας, το Αγκριτζέντο. Η επιλογή αυτή δεν επισημαίνει μόνο το γεγονός του ανέκκλητα χαμένου δυτικού Ελληνισμού, αυτού της Σικελίας, ούτε εξαντλείται στο θαυμασμό μου σ' ένα μεγάλο τέκνο αυτής της πόλης, τον Εμπεδοκλή. Αναζήτησα πώς επιβιώνει σε σημερινούς χαρακτήρες μια παράδοση, έστω φαντασιακή, και πώς η ιστορία επαναλαμβάνεται ως τραγωδία επ' άπειρον».
*
2 σχόλια:
Ἐνδιαφέρον· μπαίνει στὰ ὑπ᾿ ὅψιν. Χρόνια τώρα μοῦ ἔχει κάνει ἐντύπωσι ὁ Κώστας Χατζηαντωνίου, μὲ τὶς ἱστορικές του μελέτες καὶ τὴν στέρεη σκέψι του. Ἀπὸ τὰ βιβλία του, ἐκτὸς αὐτῶν ποὺ ἀναφέρονται στὸ ἄρθρο τῆς «Ἐλευθεροτυπίας», θὰ σημειώσω τὸ «Ἐθνικισμὸς καὶ Ἑλληνικότητα» (ἐκδ. «Πορθμός», 2003). Ὁ συγγραφεὺς καταφάσκει τὸν ἑλληνικὸ ἐθνικισμό, ἀλλὰ καὶ τὸν ἐθνικισμὸ κάθε ἔθνους (ὄχι βεβαίως τὶς στρεβλώσεις καὶ τὶς καπηλεύσεις τους), μὲ ὀξυδέρκεια καὶ διὰ μιᾶς ὀπτικῆς πρωτότυπης, ἡ ὁποία ξεφεύγει ἀπὸ τὰ συνήθη κλισὲ τόσο τῶν ὑπερασπιστῶν ὅσο καὶ τῶν ἀρνητῶν ἐκ δεξιῶν καὶ ἐξ ἀριστερῶν, καὶ ἔρχεται σὲ συμφωνία μὲ τὴν ἑλληνικὴ καὶ ὀρθόδοξη πνευματικὴ παράδοσι καὶ ὀντολογία τοῦ προσώπου. Ἀπὸ τὸ βιβλίο του αὐτὸ ἔχω μεταφέρει στὸ ἱστολόγιό μου ἕνα ὡραιότατο κεφάλαιο γιὰ τὸ Βυζάντιο («Ἑλληνισμὸς καὶ Αὐτοκρατορία»). Σύντομη σύνοψι τῆς θέσεώς του περὶ τὸν ἐθνικισμό- πατριωτισμό- ἰδιοπροσωπεία τοῦ ἔθνους, ἕνα ἐξαιρετικὸ ἄρθρο του στὴν «Εὐθύνη» (τ. 408, Δεκ. 2005) («Μπροστὰ στὴν ἀμφισβήτηση τῆς ἐθνικῆς πραγματικότητας καὶ τῆς νεοελληνικῆς ταυτότητας»).
Φίλε Φειδία, ευχαριστώ για το σχόλιο και τις πολύτιμες σκέψεις, πληροφορίες και παραπομπές σου!
Είμαστε όλοι υπερήφανοι για τον εκλεκτό διανοούμενό μας!
Δημοσίευση σχολίου