Το παλιό βιβλίο
Το’χα χρόνια ξεχασμένο
και με άκοπες σελίδες,
άπιαστο και σκονισμένο,
μέχρι που εσύ το είδες.
Τώρα αυτό με συντροφεύει,
όποτε δε σ’ έχω πλάι.
Το κρατάω, με γαληνεύει,
Το ανοίγω, μου μιλάει!
(R)
Το παλιό μου το βιβλίο
ξαναβγήκε στη ζωή,
σαν παροπλισμένο πλοίο,
που του δώσανε γραμμή!
και με άκοπες σελίδες,
άπιαστο και σκονισμένο,
μέχρι που εσύ το είδες.
Τώρα αυτό με συντροφεύει,
όποτε δε σ’ έχω πλάι.
Το κρατάω, με γαληνεύει,
Το ανοίγω, μου μιλάει!
(R)
Το παλιό μου το βιβλίο
ξαναβγήκε στη ζωή,
σαν παροπλισμένο πλοίο,
που του δώσανε γραμμή!
ΓΙΑΝΝΗΣ Β. ΚΩΒΑΙΟΣ
*
ΑΠΟ ΤΗ ΦΙΛΗ ΡΟΔΟΥΛΑ ΣΕΡΔΑΡΗ
ΚΑΙ ΕΡΜΗΝΕΥΜΕΝΟ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΝ ΣΥΖΥΓΟ
ΓΙΑΝΝΗ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ
3 σχόλια:
Περνάω από δω θηρεύοντας ωραία πράγματα!
Πολύ όμορφο και το ποίημα και η μελοποίηση, Γιάννη. Δραστικό αντίδοτο σε ό,τι μας ασκημίζει καθημερινά.
Eυχαριστούμε και σένα και τους φίλους σου.
Όμορφοι στίχοι, προσεγμένη μελοποίηση και μια φωτογραφία που μου ξυπνά ευχάριστες αναμνήσεις!
-Αγαπητή φίλη και συνάδελφε Λίτσα, σ' ευχαριστώ πολύ για τα φιλόφρονα λόγια σου! Η ευγένεια και η καλλιέργειά σου τα βλέπουν τόσο όμορφα!
-Καλή μου Γεωργία, είμαι τυχερός που είχα ένα τόσο ταλαντούχο μοντέλο! Σ' ευχαριστώ κι από εδώ, φίλη μου, για τη θαυμάσια συνεργασία μας!
Δημοσίευση σχολίου